De medewerkers van Kijk, Zuid-Frankrijk! vertellen in deze wekelijkse rubriek over hun favoriete dorpjes in het arrière pays. Dit keer Peter Hagtingius over Châteaudouble (Var).
Châteaudouble: adelaarsnest op een rotspunt
In aanmerking genomen dat een Zuid-Frans dorp me niet klein genoeg kan zijn, hoeft het geen betoog dat ik een vrij intieme relatie met Châteaudouble (Var) onderhoud. Al jaren geleden er min of meer toevallig voor het eerst beland. Tijdens zo’n doelloos toerisme-ritje op een werkloze dag door dat deel van het departement waarin ik per ongeluk gehuisvest was geraakt dat ik eigenlijk ook weleens wilde ontdekken.
Van Châteaudouble had ik nog nooit gehoord, maar die naam van twee kastelen intrigeerde me en de 2CV had er ook wel zin in. Eerst naar Draguignan en daarna nog een kilometer of 15.
Je kon het dorp al enigszins in de verte zien liggen en ik weet inmiddels al lang hoe je de ligging ervan (op 500 meter hoogte) definieert: een adelaarsnest op een rotspunt hoog boven de rivier La Naturby die als ’t hem zo uitkomt nogal eens buiten z’n oevers wil treden. Geen probleem voor de schamele bevolking van Châteaudouble (zo’n kleine 500 inwoners) die iets van 130 meter boven de rivier bivakkeren.
Een reis door toen
Eerst een kleine tegenvaller: je mag er met je auto niet in, tenzij je er woont. Nu vind ik dat juist een van de pluspunten van het dorp. En de steile kei-geplaveide middeleeuwse straatjes met gewelfde doorgangen zijn trouwens minder geschikt voor motorisch transport. Als je er naar binnen wilt, stuit je eerste op een enorme rots die als het ware de wacht houdt. Je moet er door een tunneltje en daarna begint je reis door toen.
Nostradamus zag het verkeerd
Het zou zo zijn dat er ver voor de jaartelling al volk huisde, vrij zeker is dat de Romeinen er een tijdje later veel belangstelling voor hadden. Ze kregen het dorp niet in handen, de bevolking had zich op wat nu het kerkhof is teruggetrokken. Een Romeinse legeraanvoerder zou hebben gezegd dat er alleen maar struikrovers woonden. In 1021 wordt Châteaudouble voor het eerst in een schriftuur vermeld en zogenaamde ‘ziener’ Nostradamus (1503-1566) die niet zoveel verderop in Saint-Rémy-de-Provence werd geboren, voorspelde dat Châteaudouble te zijner tijd zou worden weggevaagd doordat La Naturby de rots zou uitslijten.
Dus mooi niet. Je kunt anno nu gerust een kleine twee uur door het dorp dwalen en geboeid raken door schitterende huizen uit de 18e eeuw en symbolen van de Tempeliers die er ook verscholen hebben gezeten. Het minste wat je erover kunt zeggen is dat je er verdwaalt in een tumultueus verleden.
Erfgoed, grotten en ‘gorges’
Châteaudouble is naar mijn mening een van de meeste authentieke dorpjes van het departement, onderscheiden met de titel village de caractère. Ga maar een kijkje nemen bij de grand lavoir (wasplaats), bij de kapellen Saint-Pierre en Saint Jean en vooral in de kerk, de Notre Dame de l’Annonciation) uit de 16e en 17e eeuw. Met 3 altaarstukken en beschermde doopvonten. Vergeet de geklasseerde Saraceense toren (10 eeuw) en drink wat op een terrasje onder de platanen op de Place Beausoleil.
Maar voor alles is er die sublieme natuur, de onvergetelijke vergezichten, de prehistorische grotten, de gorges van de Naturby. Als u zin heeft in een wandeling, iets van 7 km naar de hameau Rebouillon, een ware havre de paix. En voor de lunch (met uitzicht) eet je prima bij restaurant Le Château.
Ik denk: als u van de zomer toch in de buurt bent, bij de Gorges du Verderop en/of bij het Lac Saint-Croix, Chateaudouble is niet dan niet ver uit de buurt en heel beslist een ommetje waard. Mochten er kinderen mee zijn: genoeg steile wanden voor de liefhebbers van de sportklimmerij.
En ja. er wonen dus maar weinig mensen. Een paar geleden bouwden ze er een bejaardenhuis, maar dat moest dicht wegens te weinig oldtimers. Nu verblijven er asielzoekers en naar men zegt verloopt de integratie prima. Wat mij betreft dus nog een reden om Châteaudouble als mijn uitverkoren favoriet aan te wijzen.
