Crime-scene Saint-Tropez

Dit keer niet naar Saint-Tropez? Geeft niks, want de nieuwe vakantiethriller van Kiki van Dijk (1968) speelt in het glamour vedette-dorp en al lezend waan je je er toch. Van Dijk heeft een hele serie meer dan succesvolle misdaadboeken op haar naam staan die in de titel allemaal naar een populaire stad (onder meer Londen, Parijs, Amsterdam, Nice, Barcelona) verwijzen, of naar een eiland als Ibiza en Bali. Al heet een van haar boeken gewoon Vlieland. Een slimme marketingtruc? Daarmee doe je de auteur onrecht aan want ze schrijft minstens onderhoudend en meestal ook meeslepend en haar plots zijn veelal verrassend. Hoe dan ook, dat Saint-Tropez een keer aan de beurt moest komen, lag in de rede en wat mij betreft is het binnen het oeuvre van Van Dijk een voltreffer met een actuele connotatie. Want het verhaal begint met een beschuldiging van corruptie en zoiets speelt al een tijdje in het voormalige vissersdorp. Niet voor het eerst trouwens, en vast niet voor het laatst. We ontmoeten de restauranteigenares Sylvie die met haar nering verkast naar een ideale locatie, Netflix wil er zelfs komen filmen. Maar daar is dan die aantijging van corruptie en bovendien verdwijnt haar dochter opeens. Iemand moet het op Sylvie gemunt hebben en ze gaat op onderzoek uit. Via een link met zelfs de Parijse studentenopstand van 1968 komt ze veel, ook over zichzelf, te weten. Enfin, lees het zelf maar, heerlijke lectuur.

Saint-Tropez, door Kiki van Dijk. Xander Uitgevers. € 17,99.

Franse lust, leugens en bedrog

Het beste Frankrijk-boek van dit jaar heet Toujours l’amour en is geschreven door de journalist Henk Steenhuis (1954). Niet schrikken, het is in essentie een cultuurgeschiedenis, maar dan eentje die gaat over liefde en lust in de hogere Franse kringen. Aan de hand van romans, dagboeken en eigen historisch onderzoek laat Steenhuis zien hoe de passie een uitweg vond in een wereld van gearrangeerde huwelijken. Tot zo ongeveer de Tweede Wereldoorlog ging het bij trouwerijen in de eerste plaats om familie- en financiële belangen en golden verliefdheid en hartstocht als de kortste route naar de ondergang. Maar ja, onderdruk die gevoelens maar eens. En er ontstond dus onvermijdelijk een cultuur van leugens, bedrog, intriges en avontuur waarover Steenhuis fascinerend vertelt. De min of meer romantische maar in elk geval kleurrijke levens van onder anderen Bernadette Groult, maarschalk Pétain en de presidenten Mitterrand en Chirac worden lichtvoetig beschreven en ik begon me steeds meer af te vragen of die gepassioneerde manier van leven met overspel en bedrog op de een of andere manier typisch Frans is. Misschien in die zin dat ze bijvoorbeeld de techniek of tactiek van het verleiden in Frankrijk volgens mij al eeuwen tot bewonderenswaardige kunst hebben verheven. Dat is in andere, wat somberder landen niet zo, denk ik.

Toujours l’amour, door Henk Steenuis. uitgeverij Meulenhoff. € 24,99