Renée Vonk

Tag: beleven

Tuinfeest

De buurman van een eind verderop kwam langs. Hij ging een tuinfeest geven, onderaan de heuvel, bij de rivier. Onze uitgestrekte grondstukken grenzen daar ergens aan elkaar al weet niemand waar precies, er staat geen hek tussen. Hij wilde alvast waarschuwen, mocht er volk de grens overschrijden. “Rave party?” vroeg ik meteen ongerust. Voor mijn...
Lees meer about Tuinfeest

Eerst blazen, dan boulen

Ze waren er weer, zoals elke ochtend op het boules-terreintje onderaan het dorp: de hoogbejaarde niet-zo-harde kern van de pétanque-brigade die daar dagelijks een bouletje of wat werpt naar ‘le cochonet’ (het varkentje), het kleine houten balletje dat als but/doel fungeert. Ze dronken ‘en passant’ een glas, deden af en toe een plas, en gooiden...
Lees meer about Eerst blazen, dan boulen

Provençaalse plannen

Ken je die mop van die Provençaal die een plan had? Ging niet door. Nee, het is geen dijenkletser, ik weet het. Maar het is wel zo’n beetje de dagelijkse praktijk hier: grootse plannen die met veel aplomb en armgebaren worden gepresenteerd, en je hoort er nooit meer wat van, stille dood gestorven. Kun je...
Lees meer about Provençaalse plannen

Een lentezondag in de zon

Vast weleens eerder opgetikt: de mistral reken ik tot mijn voornaamste vijanden. Zal wel ergens goed voor zijn, die activistische wind die van geen ophouden weet, maar ik word liever niet omver geblazen als ik de 1.7 kilometer van m’n huis naar de brievenbus afleg. Na een dag of drie terreur van deze klimaatblaaskaak hield...
Lees meer about Een lentezondag in de zon

De herder is terug

Het was een beetje triest weerzien op het pas heropende caféterras. Het kersvers her-bestraatte pleintje ernaast werd luidruchtig in beslag genomen door een paar met maskers toegeruste mannen die met een aggregaat waaraan een hogedrukspuit was gekoppeld, het monument voor de gevallen en de dorpsfontein stonden te zandstralen. Steeds als het even stilviel gooiden ze...
Lees meer about De herder is terug

Een nieuwe tv

Nog ver voordat het in mode raakte, was ik al tamelijk ‘groen’. Wist ik veel. Maar ik gooi nooit iets weg dat nog werkt, of draagbaar is. Zelfs al is het uit de mode of een beetje onhandig in het gebruik geworden. Zo had ik een minstens 15 jaar oude tv van de firma Grundig....
Lees meer about Een nieuwe tv

Zweefvliegen

Dankzij een berichtje in de krant zweefde ik ineens weer een flink eind terug in de tijd. Ging over de enorme overlast van het zweefvliegveldje van Fayence in de Var. Dat aérodrome is in heel Europa bekend om zijn geweldige thermiek, er worden zelfs wereldkampioenschappen gehouden. Altijd tamelijk raar gevonden trouwens. Je hangt een beetje...
Lees meer about Zweefvliegen

Een dagje uit en thuis

Ik moest even naar Aix-en-Provence, iets zakelijks. Niet zo heel ver rijden, maar steeds is de vraag: binnendoor over de kronkelweggetjes door het groen van de Provence, of sneller via de autoroute. Ik doe liever het eerste, maar ik koos voor het laatste (tijdsdruk) en bij de péage stond nog maar een enkel geel hesje....
Lees meer about Een dagje uit en thuis

Schokweekje

Doffe dreun zojuist. De vloer onder m’n bureau trilde en ik trilde mee. Aardbevinkje? Die heb je hier zo vaak, meestal merk je er niks van. Ik heb er weleens eentje een beetje heftiger meegemaakt toen ik een tijdje in Portugal woonde, je krijgt er een raar gevoel van in je maag. “Scheurbuik?”, opperde de echtgenoot....
Lees meer about Schokweekje

Een kippekontje achter de kassa

Nou, hij is verbouwd hoor, de épicerie op het dorp. Na weken van vergeefs langslopen was ie ineens weer open. Benieuwd naar wat er dan wel zoal verbouwd was duwde ik tegen de gloednieuwe winkeldeur. Die klemde. Ik had er ongetwijfeld een ferme neusafdruk op achtergelaten als niet een toevallige klant van binnenuit met een...
Lees meer about Een kippekontje achter de kassa
Scroll naar boven