Tag: café
Clandestien café
Het duurde even voor het kwartje viel, ik geef het eerlijk toe. Nog eerlijker, het duurde verdomd lang voordat ik doorhad dat er in het dorp een clandestiene pimpelcultuur was ontstaan. Cruijff zei het al: “Je gaat het pas zien als je het door hebt”, en daar had ie helemaal gelijk in. Maar ik had...
Niet zo ‘de notre’
“Kom”, zei ik vanmorgen tegen de echtgenoot, “we gaan naar de kroeg.” “Zo ken ik je weer”, was het prompte antwoord. We hadden gisterenavond naar het interview van president Macron gekeken. Nou ja, interview…, als dit journalistiek is ga ik een ander baantje zoeken. Daar zaten twee ‘ja-knikkers’ waar een olieveld in Slochteren nog jaloers...
De nieuwe kroeg
Daar was het dan. Hét nieuws van het jaar. Achteloos gedropt door de ‘dame de ménage’ die me eens in de week van de zwaarste rotklussen in het huishouden verlost. “De kroeg is overgenomen!” “Wát?!” Jean en Anne hielden ermee op, corona was de druppel geweest, de tent was verkocht. “À une petite femme noire”,...
De Notre, nou ja, een beetje dan
Nog maar een halve tank benzine. Maar vanwege het ellendige corvee van de wekelijkse boodschappen toch maar de weg op naar het stadje verderop. De épicerie in mijn dorpje biedt nu eenmaal een beknopt assortiment en dáár hebben ze een grootschalige supermarché. Onderweg kwam ik een paar auto’s tegen met een geel hesje achter de...
Verstild geluk
Rustgevend ratelenden de rolluiken van de tabac en de ertegenover gelegen épicerie aan het minieme pleintje van het dorp naar beneden. De laatste habitués verlieten het zondoorstoofde café-terras: “bon app, à plus.” De altijd accurate torenklok begon aan de slag van twaalf, hoewel het al tegen half een liep, en bleef gewoontegetrouw halverwege het klokkenspel...
Winterjas
Afgesproken in het café vandaag. Dat vergt nu het zo koud is (je woont in de subtropen nietwaar) ongeveer de voorbereidingen voor een poolexpeditie. Er is een ‘binnen’ met de toog, drie krukken langs de tegenoverliggende wand van het smalle pijpenlaadje, en een tweetal tafeltjes achterin. Maar die zijn doorgaans bezet door de vaste klanten:...
Dicht
Even snel naar de tabac en langs de épicerie, aperitiefje in de dorpskroeg, de keuken in om een vlugge lunch in elkaar te flansen en hup, weer aan het werk. Dacht ik. Niet dus. Midden op het dorpspleintje stuitte ik op een stoet. Een lange stoet, die zich vanaf de kerk bovenin het dorp naar...
Duikbootje
Het café is dicht, voor de zoveelste keer. Er komt alwéér een nieuwe gérant, omdat de huidige het niet trekt. Met veel enthousiasme begonnen, maar net iets te voortvarend. Je moet een oeroude dorpskroeg niet proberen op te stoten in de vaart der volkeren door de tv eruit te bonjouren, hippe, veel te grote vierkante...
Dascriminatie
Het wilde niet, dit weekeinde, met het weer. Normaal gesproken hangen we begin april al in hemdsmouwen rond op het terras, maar zelfs de straffe mistral bleek niet in staat het treurige regengordijn te verjagen. Dus troonden we onze bezoekende Nederlandse vriend die tevens advocaat is, vandaag ter compensatie mee naar het dorpscafé voor wat...
De Parfumpapy’s
Vandaag na alle regen weer even voor het apéro naar de kroeg geweest om bij te praten. Geen betere nieuwsvoorziening dan het kluitje bejaarde roddelkonten dat -borreltje voor de neus, en bij dit weer snottebel eraan- alles beter, uitgebreider en actueler weet dan de krant, de tv of het internet. Hoe ze het doen? Geen...
