Tag: ontdekken
Wachtwoorden
Nee, natuurlijk niet. Wachtwoorden mag je nooit, never ever, opschrijven. En nee, natuurlijk doe ik dat niet. Officieel dan. Ja hoor, ik ken er een paar uit het hoofd, de meest gebruikte. En verder heb ik geen idee; Max’s geheugentrainer is niet aan mij besteed, zullen we maar zeggen. Dus de overige kluwen aan al...
De ‘monstres’ en de déchetterie
Nooit geweten dat een mens zoveel rotzooi om zich heen kon verzamelen. Nee, ik ben geen bewuste allesbewaarder, het is meer iets organisch, het groeit als het ware vanzelf aan. De ellende is dat het niet meer weggaat, niet vanzelf in elk geval. Dingen verdwijnen uit zicht, verschuilen zich achter andere dingen, hangen rond in...
De Banque Tabac
Ja ja, ik ben verhuisd. En ’t was erg, heel erg, maar dat weet iederéén die weleens verhuisd is, dus daar gaan we niet verder over doorzeuren. Het lijkt me alleen wel leuk om er af en toe een anekdote in te gooien over wat wèl goed ging, of memorabel was. Bijvoorbeeld dat het horloge...
Verkast
Zo. Dat doen we dus nooit meer. “Na doodgaan is verhuizen het ergste dat een mens kan overkomen” meent de echtgenoot, en hij heeft gelijk; ik ben geradbraakt. Hij ook, maar hij hoeft niet ook nog eens alle randverschijnselen die bij zo’n verhuizing horen te regelen. Zoals het doorgeven van adreswijzigingen. Dat klinkt simpel, en...
Touche pas a mes amies!
Ik ben boos. Nee, ik lieg, ik ben razend. Klopt ook niet, ik ben godvergeten woest, ziedend en voorlopig even ontoerekeningsvatbaar als niet benaderbaar. Kijk even naar de foto. Dit is Jip, de allerliefste hond ter wereld en haar baasje is m’n allerbeste vriend. Mooi plaatje hè? Behalve dan dat Jip hier ligt dood te...
Bejaardengymnastiek
Van de week belandde ik door omstandigheden op een onbetamelijk vroeg tijdstip, in het holst van de ochtend, bij de grote supermarkt van het dorp verderop. Maar blijkbaar toch niet vroeg genoeg. Voor de gesloten glazen schuifpui dobberde een kluitje hoogbejaarden die, hangend op de winkelwagentjes, met argusogen de verrichtingen van de bewaker aan de...
Duikbootje
Het café is dicht, voor de zoveelste keer. Er komt alwéér een nieuwe gérant, omdat de huidige het niet trekt. Met veel enthousiasme begonnen, maar net iets te voortvarend. Je moet een oeroude dorpskroeg niet proberen op te stoten in de vaart der volkeren door de tv eruit te bonjouren, hippe, veel te grote vierkante...
Pendelhond
’s Ochtends half zes is geen logische tijd om ‘gezellig’ te komen buurten. De neiging om me nog eens om te draaien en de klop op de deur te negeren won het dan ook bijna van het plichtsbesef dat me dwong de koude slaapkamervloer, de klamme kleren en de donkere gang naar de voordeur te...
Stroomlimiet
‘Laat die oven uit, kook niks op je ‘plaque electrique’. Vergeet de wasmachine en blijf met je tengels van de vaatwasser af. Gooi de verwarming een flink stuk lager. Ga niet onder de douche. Flikker die computer af en zet de tv uit. En er mogen ook best en paar lampjes minder branden.’ Het zijn...
Het armoede-offensief van de pompiers
En ja hoor, daar waren ze weer. De sapeurs/pompiers met de jaarlijkse ellendekalender. Na de klop op de deur die mij even onverwacht als definitief van juist die ene mooie volzin beroofde waarop ik al een kwartiertje had zitten broeden, trok ik lichtelijk geïrriteerd de voordeur open en trof twee verlegen glimlachende jeugdige vrijwillige brandwachten...
