Tag: supermarkt
Je favoriete resto in de supermarché
Ook in Frankrijk ben je als restaurantbezoeker tot afhalen veroordeeld. Eerst bestellen, dan langskomen. Vóór de avondklok. Daarna laten bezorgen, dat kan ook nog wel. Dat moet anders kunnen, oordelen restaurateurs en supermarchés in een toenemend aantal steden. Ze sloten een pact. In essentie: super-verse en vooral speciale restaurantmaaltijden, gewoon verkrijgbaar bij je supermarché. Behalve...
Kerstinkopen
“Nou, dát hebben ze hier in elk geval óók al niet,” klonk het in onvervalst Hollands naast me toen ik in de supermarkt aan de rand van de grote stad in ‘up tempo’ wat voorraden dacht aan te vullen. Ik keek naar de afgeladen winkelkar die ik ter hoogte van de boulangerie-afdeling als wegversperring aantrof...
De bio-Figaro
Een beetje onwennig snuffelde ik langs de houten schappen van de pas ontdekte Biocoop. Dat is geen tikfout en ik bedoel ook geen cinema, het gaat hier om een biologische (bio, zonder s) coöperatie (coop) en coöp schrijf je in het Frans zonder trema. Nee, ik vond het zelf ook geen lekker bekkende naam, maar...
Bejaardengymnastiek
Van de week belandde ik door omstandigheden op een onbetamelijk vroeg tijdstip, in het holst van de ochtend, bij de grote supermarkt van het dorp verderop. Maar blijkbaar toch niet vroeg genoeg. Voor de gesloten glazen schuifpui dobberde een kluitje hoogbejaarden die, hangend op de winkelwagentjes, met argusogen de verrichtingen van de bewaker aan de...
Boodschappenkarretje
Ik had het bijna gezegd: “Mwah, doe er maar twee.” Quasi nonchalant, met zo’n blik van ‘koopje, moet kunnen’. Maar daar keek Denise toch iets te streng voor; geen serieus gevoel voor lichtvoetigheid, deze dame van de ‘accueil’ van de grote supermarché een dorp verderop. Ik beperkte me tot het overhandigen van m’n ‘piece d’identité’...
UTP-kabeltje in de uitverkoop
Ik heb een Mac. Na 100 jaar eenzaamheid achter een PC (en minstens zoveel virus-, handige mannetjes- en andere ellende) ben ik overgestapt. Nou ja, overgestapt…, eigenlijk meer overgeschópt. Koudwatervrees, zullen we maar zeggen. Maar een steeds vaker falende PC en de belofte van vriend Marcel dat ie me ‘wel zou helpen’ dwongen me over...
Mijn god, gedanst in de supermarché!
Het gebeurt me niet elke dag dat ik bij de visafdeling van LeClerc lichtjaren terug in de tijd word gekatapulteerd. Ik kom er niet vaak, maar m’n lokale visboer houdt zijn ‘congé annuelle’ en gooide z’n tent voor een weekje of wat dicht. Dus dan maar uitgeweken naar de grootgrutter. Die er overigens een heel...