Kreeg gisteren bij het krantenwinkeltje middels het wisselgeld een raar muntstuk in de knip; een soort vergrote stuiver die ik niet meteen in het bestaande rijtje euro-pièces thuis kon brengen. Vals! Denk je dan meteen, en nog slecht nagemaakt ook. Onmiddellijk teruggeven, en om echt geld vragen. Ik weet ook niet meer waarom ik dat niet deed, maar ik liet hem gewoon met de rest van het wisselgeld de portemonnee in glijden. Je wilt niet altijd stennis maken, vermoed ik. Bovendien was het een mooi, blijkbaar kersvers geslagen glimmertje. En dan ben ik al gauw geneigd om zoiets als een soort van talisman te koesteren.
Thuis bekeek ik het ding eens beter. Verrek! Er stond G20 en Cannes op, en 2011. Wat een rare namaakmunt. Toch maar even Googelen.
En wat blijkt? Ik had een hoogst originele en in uiterst beperkte oplage geslagen herdenkingsmedaille van de in november gehouden G20-top -de conferentie van de 20 rijkste landen van de wereld- in de knuistjes!
Er bleek nog wat anders: op bijvoorbeeld leboncoin en eBay worden ze tussen prijzen van € 52 en maar liefst € 800 aangeboden.
Het blijkt bovendien dat ‘mijn’ penning in een oplage van 1200 stuks is uitgedeeld -als erkenning- aan streng geselecteerde politie-, gendarme-, brandweer-, leger- en andere overheidsdienaren die tijdens de Top voor de veiligheid van de regeringsleiders moesten zorgen. Dat zette kwaad bloed bij de overige veiligheidsfunctionarissen, in totaal zo’n 3600 man, die precies hetzelfde deden maar waarvan er 2400 geen erepenning voor kregen. De rel was te voorzien, dus werden er in allerijl medailles bijgeslagen om iedereen tevreden te stemmen.
Dat laatste is niet gelukt.
De trotse ambtenaren die er al eentje hadden gekregen, vonden het ding nu minder waard. En de te laat gedecoreerden voelden zich dubbel gepakt: eerst niet goed genoeg, en nu een zoethoudertje.
Dus wat doe je dan, als je een toch wel exclusief hebbedingetje -zeker voor verzamelaars- in de aanbieding hebt? Dan gooi je dat zo snel mogelijk op internet, om er nog een grijpstuiver aan te verdienen. Of je gooit ‘m gewoon in je portemonnee. En dan komt ie dus zomaar bij mij terecht!
Opgetogen ging ik er vanmorgen in de huishoudknip naar op zoek. Als er op eBay € 800 euri voor wordt gevraagd, heb je toch een aardige kerstbonus in handen. Maar dan moet je zo’n geluksmunt wel uit de dagelijkse roulatie halen.
Niks! Nada! Weg!
“Wat wil je op je croissants”, vroeg mijn man vanuit de keuken; hij was net naar de bakker geweest. “En we hebben tarte Tropeziènne bij de koffie! Kreeg ik zomaar mee, zeker omdat we vaste klant zijn. En o ja, het wisselgeld heb ik weer in de portemonnee terug gedaan hoor.”
Aaaaahhhhhhh!!!!!