Een Britse optie
Vanwege de wind was het nog allerminst zo’n été indien, maar voor het dagelijks apéro-conclaaf waren we – zoals dat hoort – allemaal zo rond midi op het café-terras aangeschoven. De Veligheidsraad van de Verenigde Naties doet er langer over, we besloten in een ommezien dat de parasols ingeklapt moesten worden. Die harde wind, je...
Het geheim van de woudlopers
Het apéro-genootschap dat dagelijks rond midi in conclaaf bijeenkomt op het terras van het café en waarvan ik als enige international deel uitmaak, is niet wat je noemt een vriendenclubje. We grossieren in meningsverschillen. Die variëren van de politiek tot de openingstijden van het postkantoor, van de pizzaprijs in de épicerie tot de juridisch omstreden...
Komt er een dokter langs
Rond midi aan de late kant toen ik voor het dagelijks apéro op het café-terras arriveerde. Mijn vriend Francies de aannemer zat er al en was met iemand in gesprek die ik niet kende en zelfs nooit eerder gezien had. “Dit is de dokter”, zei Francies. Hij klonk somber en de zon had het ook...
Taalstrijd
Ofschoon ik om allerlei heel uiteenlopende redenen liever niet meer in contact treed met afgevaardigden van het Oranje-legioen ben ik bij wijze van vriendendienst en tevens in ruil voor een goed glas eventueel bereid als tolk te fungeren. Aangenomen dat het allemaal niet te lang duurt. In Bataven-kringen hoor je wel dat de Fransen nogal...
Nieuws van de dag
Vanwege hevige regen hadden we ons dagelijkse apéro maar overgeslagen. We hoeven elkaar onder zulke trieste, de Provence onwaardige omstandigheden, niet af te bellen. In het dorp ben ik weliswaar de enige nieuwsjunk, maar we hebben allemaal wel tv en de Var Matin is bij de tabac vaak al uitverkocht als ik er mijn doosje...
Nizza La Bella: de hoofdstad van de Côte d’Azur
Nice. Eerst maar even in een paar karakteristieken? De hoofdstad van de Côte d’Azur, de meest Italiaanse stad van Frankrijk, met een eigen taal en een eigen keuken. Zo, dat is alvast gezegd. Tram Als je op het vliegveld bent geland, ben je met de tram (lignesdazur.com) in een mum van...
Telefoon in het café
Wie weet ben ik de laatste Neanderthaler die het leven fluitend doorstaat zonder de assistentie van een mobiele telefoon. Ik zie de attractie van bereikbaarheid niet in, sinds ik in een Provençaals dorpje verblijf. Ik prefereer ongestoord ouwehoeren op het café-terras. Over Macron, de druivenoogst, de zwakke prestaties van ons rugbyteam RC Toulon. Over de...
‘Bonjour Henri!’
De overdreven hitte was alwéér op rendez-vous (afspraak) en dus was het dagelijks apéro met mijn vriend Francies, de aannemer, tot ongeveer zonsondergang uitgesteld. Toen ik het café-terras bereikte, bleek hij al in gesprek met zijn moeder en de priester. Ik schoof aan en begreep dat de kerkelijke hoogwaardigdsheidsbekleder een superzware dag achter de rug had....
Opwindend nieuws
In het vaak gesloten postkantoortje trof ik de moeder van mijn vriend Francies, de aannemer. Ze kwam vast en zeker van de kapsalon aan de overkant van de straat; haar paarse kleurspoeling zag er weer spic & span uit. Of ik het al wist?, vroeg de zelfbenoemde presidente van het maison de retraite. “Vast niet”,...
Tropenrooster
In verband met de enigszins hoog opgelopen temperaturen geldt nu ook voor ons dagelijks apéro een tropenrooster. Niet om midi, maar maar zo tegen half acht ’s avonds. Rond die tijd hoeft er geen ijsklontje meer in de rosé en dat voorkomt dat je het Provençaals evangelie schendt: nooit ijs in je glaasje wonderwijn. Want...
