Tag: beleven
De oogst valt tegen, Sarko ook
Bij ons in het zuiden staat de tv in de café’s doorgaans luidkeels aan. En ook al laat ik het dorpscafé om mij moverende redenen de laatste tijd links liggen, een dorp verderop was de toespraak (het discours) van president Sarkozy te Toulon live te volgen. Het was geen item waar het kroeggezelschap zich over...
Loonzakje
Vandaag zo’n zeven keer gebeld met m’n bank, de Crédit Agricole. Er was kennelijk door een of ander onbenul (maar het kan net zo goed een computer geweest zijn) besloten mijn carte bancaire te blokkeren. Dus stond ik riant voor schut bij de supermarché. Met zo’n rijtje achter je bij de kassa dat je ziét...
Knap aan de prijs
Vanmorgen belde Carin, een gekoesterde vriendin te Amsterdam met een kek mode-imperiumpje. Ze kwam in Zuid-Frankrijk wonen. Dat besluit ze zo ongeveer elk jaar, maar nu was het serieuzer dan serieus. Leek me geen goed plan. Ik zou het geweldig vinden als ze bij me in de buurt kwam wonen, daar niet van, maar nu...
The party is over
En jawel hoor, het is zover. La Voile Rouge houdt op te bestaan. Per decreet van de préfecture gaat de roemruchte strandtent in Ramatuelle/Saint-Tropez op het fameuze strand van Pampelonne, nog deze maand tegen de vlakte. Letterlijk, dus door bulldozers platgewalst. Wegens onrechtmatig gebruik van het publieke domein. Tien jaar...
De Vaucluse stapt uit de euro
Hier op het dorp is ruilhandel dagelijkse praktijk. Ik kan een beetje koken, mijn buurman heeft een moestuin, de kippen van een deurtje verderop moeten hun ei kwijt, en Jean van de andere kant van de heuvel staat bekend om zijn volstrekt niet te zuipen en geheel illegaal gestookte ‘eau de vie’ die je beter...
Hoe het gaat?
Twee doden slechts, dus het valt vreselijk mee. De vorige keer dat we door noodweer werden getroffen steeg het dodental tot boven de twintig. En dat was nota bene hartje zomer 2010. Zie hier. Maar het geeft wel te denken; steeds als de hemelsluizen open gaan -en dat gebeurt meer en meer- is dit deel...
Een spaarlampje in donkere tijden
Ik ben geen bevlogen fan van Charlie Hebdo, het grensverleggende en vaak provocerende krantje -eigenlijk meer een schotschrift- dat vanzelfsprekend ook de randen van ‘hoe ver kun je gaan’ opzoekt en er soms overheen kukelt. Maar er staan regelmatig aardige dingen in, die je blik op de maatschappij en het wereldnieuws nèt een kwartslag kunnen...
Rookhandel
Van de week kwam ik het café binnen en proefde meteen een merkwaardig sfeertje. Beetje stiekem, beetje besmuikt, stonden de kroegbaas en een drietal vaste klanten aan het eind van de toog bijeen. Ik zei netjes gedag (= zoenen, twee per bekende, maakt acht ‘aéro-bises’ in totaal, terwijl mijn echtgenoot doorgaans wegkomt met een amicale...
Een broodje kaas is soms heel verleidelijk
Gisteren even wezen lunchen met een collega in Cannes. Een rasechte Hollander, maar gelukkig behoorlijk verfranst, dus er kwam gewoon een mooie fles op tafel en we schuwden ook het drie-gangenmenu niet. Als vanzelfsprekend kwamen we te spreken over het cultuurverschil tussen Holland en Frankrijk, en we kwamen beiden tot de conclusie dat zoiets als...
Puntenrijbewijs
Vanmorgen post van de overheid in de bus. Dat brengt altijd een lichte schrikreactie teweeg en dit keer met reden: een prent wegens te hard rijden. De echtgenoot en ik slopen een tijdje wantrouwig om elkaar heen, maar uiteindelijk moest ik toegeven dat die bon waarschijnlijk op mijn conto kon worden bijgeschreven. Ik was de...