De Vaucluse stapt uit de euro

do 17 november 2011

Hier op het dorp is ruilhandel dagelijkse praktijk. Ik kan een beetje koken, mijn buurman heeft een moestuin, de kippen van een deurtje verderop moeten hun ei kwijt, en Jean van de andere kant van de heuvel staat bekend om zijn volstrekt niet te zuipen en geheel illegaal gestookte ‘eau de vie’ die je beter als ‘eau de mort’ kunt kwalificeren, maar toch. Samen komen we er wel uit. Jij een beetje van mij, ik een dingetje van jou, wij een drupje van hem: ruilhandel in zijn puurste vorm. Mag niet, van de overheid. We bezondigen ons met z’n allen aan het in stand houden van een illegaal grijs circuit. We onttrekken geld aan de overheid, doordat we over onze onderlinge dealtjes geen belasting betalen. Nee, dank je de koekoek! Ik ruil wat! Ik berekenen geen btw over het broodje dat ik bak voor de buurman die mij een doosje scharreleieren komt brengen en ‘en passant’ m’n wijnvoorraad decimeert. En ik betaal niks in harde euri voor de azijnmoederkloon (kijk hier voor het hele verhaal) die me geschonken werd en die ik verder zelf opkweekte tot ik er ook weer van kon delen. Bijvoorbeeld.
Ooit, in een lang geleden verleden in Nederland, ben ik lid geweest van een club gelijkgestemden. Dat heette toen Bartering. Het had iets met punten en verrekening te maken. Geen idee of het nog bestaat. Maar een paar dagen terug zag ik in La Provence een bericht over een vergelijkbaar initiatief, dat meteen een stapje verder ging. In de Vaucluse, te beginnen bij Avignon zijn ze het gezeik met de euro zó zat dat ze niet alleen weer terug zijn bij ruilhandel, maar dat ze er zelfs een eigen munteenheid tegenaan gooien: de ‘roue’, het wiel. Opnieuw uitgevonden.
En afgekeken van hoe gewone mensen in Argentinië na de krach in 2000 het hoofd boven water wisten te houden door hun eigen betalingssysteem te creëren, buiten banken en overheden om.
In de Vaucluse drukken ze nu dus hun eigen geld, waarmee je gewoon bij aangesloten winkeliers, dienstverleners, werkmensen en bedrijven kunt betalen.
De wereldeconomie of de EU heeft er geen vat op, van inflatie of devaluatie is geen sprake: ’t is gewoon ruilhandel.
En dan denk ik: heerlijk! Gewoon terug bij af. Laten ze dat in de EU nou ook eens proberen!
Maar ja, dat zal wel weer te simpel gedacht zijn. Aan eerlijke ruilhandel valt per slot geen stuiver te verdienen. Voor de overheid.

10 gedachten over “De Vaucluse stapt uit de euro”

  1. Een kop koffie ‘s morgens, en een vin chaud in de namiddag doet ook al wonderen in de koude 7V (62), waar momenteel de dalle voor ons huis gelegd wordt.
    Vanmorgen een grote glimlach en “eh le café” van de artisan.
    Ook een soort van ruilhandel.

  2. Ook in het Siberië van Frankrijk (08 Ardennes) ruilen we sinds jaar en dag goederen en diensten. Dat is nu juist het leuke van op het platteland wonen: iedereen is voortdurend blij met wat je geeft en ontvangt. Wij krijgen eitjes in ruil voor onze huisgemaakte coulis de tomates, etc., etc…

  3. Hier in Spanje gaat al het werk voor zeker 40% zwart. Dus van de 20% werkloosheid kan je ook wel 40% afdoen. Zelfs als je een grote aanhanger van 2000 euro koopt, komt er een kleintje van 750 euro op de rekening,(als je het ermee eens bent natuurlijk) en ga zo maar door. Dus de btw verhogen schiet ook niet erg op.

  4. http://www.ruilhandeloosterhout.nl
    kwam ik “toevallig” tegen. Ik houd hier van, al dit soort positieve initiatieven vanuit mensen zelf. Hoe klein moet een dorp zijn om zoiets te organiseren. Ik woon ook in Z-Frankrijk, de Aude. Ik zou best graag zoiets opzetten, maar hoe pak je dat in godsnaam aan en hoe blijf je uit de klouwen van de overheid en de big businessmen? Succes, Renee, met je blog en je leven!
    Franklin

    1. Dag Franklin,
      Ga asje niks ‘organiseren’! Mijn dorp is heel klein en er wordt niks georganiseerd, alles gaat eigenlijk gewoon organisch, zal ik maar zeggen. En zoals je vast ook wel weet moet je vooral niks officieel opzetten. Ik noem het maar fluisterruil, wat we hier hebben: ik heb dit voor jou, jij doet dat voor mij. En daar kan best een jaartje tussen zitten hoor. Dat is echt de enige manier om uit de tentakels van graaiende overheden en gladde zakenjongens weg te blijven. Jij ook succes, met alles eigenlijk wel.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Of reageer met je Facebook account

Scroll naar boven