Tag: eten
Een routier ‘retrouvé’
“ Vous avez reservé?” “Bien oui, par email,” stamelde ik een beetje verbouwereerd terug tegen de deurpostbode die ons de toegang tot het minuscule maar zéér gereputeerde eethuisje met heel zijn magere lijf en leden meende te moeten versperren. Hij sommeerde ons te wachten terwijl hij de boeken ging inspecteren. “Vous n’êtes pas sur la...
Honden van de klok
Gruw! Dit weekeinde wordt het weer wintertijd. En dat is een omslag die ik niet makkelijk maak. Zeker nu niet; het weer is fantastisch (vandaag nog 24 graden op het terras) en volgens de météo gaat deze ‘été indien’ nog tot flink in november duren. Dus waarom word ik dan verplicht de klok een...
Aan het gas
De zondagmiddagvisite borrelde nog even lekker weg terwijl ik in de keuken de laatste voorbereidingen trof voor de rijsttafel waarop ze als vliegen op de stroop waren afgekomen. Ik doe het niet vaak, maar eens in de zoveel tijd – als de druk te groot wordt - geef ik toe aan de wens (zeg maar...
Sperziehonden
“Te dik.” “Wat nou?” “Ze zijn gewoon te dik.” Met een geroutineerde kennersblik declasseerde Marcel mijn twee welgedane vuilnisbakken tot welgevulde vuilniszakken. “Maar ze krijgen echt niet teveel te eten hoor. Eigenlijk staan ze gewoon permanent op dieet.” Ik zag hem denken: “Maak dat de kat wijs.” Marcel is -behalve een toffe gozert, een geweldige...
Een pizza van vijftien jaar oud
Ik geef het eerlijk toe, ik kook ook weleens niet. En zo geschiedde het dat na een drukke dag toetsenbord de marge tussen de laatste ‘save as’ en de opening van het BFM-journaal van negen uur te krap was geworden om nog aan de bereiding van een serieuze maaltijd te beginnen. Naar Nederlandse normen eten...
De eeuwige ritselaar
Ik kende Ismael van de markt. Niet dat ik vaak wat bij hem kocht, tussen de ramsjrommel die hij in de aanbieding had, en die variëerde van ‘originele merkzonnebrillen’ en onduidelijke decoratie-kitch tot flodderkleding van onbestemde herkomst, zat zelden iets begerenswaardigs. Maar Ismael -door dorpsgenoten verbasterd tot ‘smile’ omdat ie altijd lachte- was ook zonder...
Hoe doe je een doggybag?
Heerlijk geluncht, gelukkig had ik een plastic zakje bij me. Ja ja, dat vraagt om uitleg. En vóór m’n kop eraf gaat, ik ben me zeer bewust van de vreselijke ongelijkheden in de wereld en van hoe schandalig goed ik het wel niet heb. Maar als je allerliefste lief je meevraagt naar je favoriete restaurant...
Een hapje eten op het dorp
Ondanks de ‘canicule’ hard gewerkt vorige week. Terwijl de overheid vond dat de hittegolf speciale voorzorgsmaatregelen eiste, tikten wij braaf onze stukkies in een oververhit kantoor waar zelfs euthanasistische mussen met een boogje omheen hipten: dan nog liever een ‘Herman-Broodje’ vanaf het dak. “Klaar!”, riepen we gisteren dus opgelucht om een uurtje of vijf. “We...
Rabarber
Gisteren voor de tweede keer in mijn hele volwassen leven rabarber gegeten. Nou en? Nou kijk… Picture this: Rotterdam halverwege de vorige eeuw. Een amper middenklas-gezinnetje sappelt de naoorlogse jaren door. Aardige nicht met gefortuneerde amant biedt aan om de twee oudste van de drie bleekneusjes uit het gezin een weekje mee te nemen naar...
