Ga kijken bij Herman Krikhaar!

do 26 mei 2011

Vorig jaar verloor ik een dierbare vriend. Goed, hij was weliswaar bijna tachtig, maar het kwam toch nog onverwacht; we hadden slechts enkele weken ervoor nog ‘en famille’ zo’n onwaarschijnlijk lange Provençaalse lunch genoten in La Celle, bij L’Abbaye de la Celle van Alain Ducasse. Herman hield van het goede leven en leefde er goed van. Ik ontmoette hem en zijn echtgenote Helena vanwege een interview in het allereerste nummer van mijn blad Côte & Provence, eind 2001. We werden vrienden.
Ooit was Herman Krikhaar de roemruchtste galeriehouder van Nederland, nooit vies van een stunt om een expositie onder de aandacht te brengen. Zijn neus voor talent hielp menige aanstormende kunstenaar -zoals Karel Appel- op weg naar een comfortabel banktegoed. Pas toen Herman die galerie opdoekte kwam zijn eigen artistieke gave uit de verf. Sindsdien schilderde en beeldhouwde hij, met name in de Provence, alsof hij geen tijd meer te verliezen had. Voor hem geen gezapige oude dag onder de zon (“asjeblieft zeg, dat zou dodelijk zijn”) maar wérken! Hij dacht het nog minstens tien jaar vol te houden, in 2001. En hij heeft het op een haar na gehaald. Maar intussen had hij wel de Herman Krikhaar Foundation in het leven geroepen. Net als vroeger, vond hij dat jong talent een kans moest krijgen, en daar wilde hij graag een handje bij helpen.
Zo’n half jaar voor zijn dood ontmoette Herman de kunstenaar Ramon Otting, de helft jonger dan hij. Maar ze konden het uitstekend vinden samen. Zoals Helena -de weduwe van Herman- het vertelt: “Ramon heeft eenzelfde openheid en enthousiasme. Zo moet Herman het veertig jaar geleden ongeveer gedaan hebben. Ramon komt uit de reclamewereld, maar heeft een hele goede hand van schilderen en vijf jaar geleden maakte hij de ommezwaai om definitief kunstenaar te worden.
“Ze hadden samen in december 2009 het plan gemaakt om in 2010 met z’n tweeën een expositie te houden: 80 – 40, maar het is er niet meer van gekomen.”
In plaats daarvan mag Ramon nu twee maanden in het atelier van Herman in Salernes werken. Dankzij die Foundation.
Helena: “ Voor mij is het een bijzonder gevoel te weten dat Ramon zometeen in Hermans atelier zal gaan werken – het is zo kaal dat er niets gebeurt. En Ramon verheugd zich erop om zich twee maanden te kunnen terugtrekken om alleen maar te schilderen; iedereen trekt aan hem, wil werk van hem. En hij wil vooral hier in het landschap zitten – dat is de basis van zijn werk.
“Ik wil zo graag dat het huis weer kan leven als voorheen – met mensen die kunst maken of er van houden. Voor mij is dit een feest.”
Wie wil meegenieten: er is een expositie van 28 mei tot eind juni. Kijk op www.hermankrikhaar.com

2 gedachten over “Ga kijken bij Herman Krikhaar!”

  1. Mooi verteld, madame. Joli souvenir de la Celle. We kunnen er morgen niet bij zijn helaas. Embrasse Helena. Wij zwaaien af en toe naar Herman die vast de hemel aan het versieren is met knipsels en kleur.

    1. Merci mon amie. Ja, ‘t was mooi daar met z’n allen. En ik weet zeker dat Herman morgen beminnelijk over de rand van zijn wolkje wuift met z’n ene hand, en op ons proost met in de andere hand zijn onafscheidelijke whisky. Om daarna weer keihard aan het werk te gaan; zo’n hemel kan wel een creatief verfje gebruiken!

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Of reageer met je Facebook account

Scroll naar boven