Ofschoon ik van geboorte Rotterdamse ben en dus tevens Feyenoord-supporter, heb ik in de loop der jaren een hartstochtelijke afkeer van grote steden ontwikkeld. Via het platteland van de kop van Noord-Holland kwam ik in mijn Provençaalse dorpje terecht waar het behalve gemoedelijk vooral ook stil is. Tegen het tomeloos rumoer in een stad ben ik tegenwoordig niet meer opgewassen, zelfs een soms onvermijdelijk flitsbezoek onderga ik als een uitputtingsslag. Al die mensen op een kluitje, chaos en pokkenherrie, onveiligheid, doe mij maar mijn failliete gehucht in het achterland waar behalve de kerkklok ook de tijd stilstaat. Verwijt me nostalgie, mij bevalt het prima.
Heel af en toe ben ik vanwege mijn werk gedoemd naar Nice te kachelen, de grootste stad in de nabije omgeving. Je hebt mensen die het overbevolkte Nice als een pronkstuk bejubelen en die bijna verliefd zijn op de Promenade des Anglais, de oude binnenstad en de markt op de Cours Saleya, maar eerlijk gezegd vind ik er geen bal aan en ben ik er slecht op mijn gemak.
Ik raakte dus niet in de stress toen het er even op leek dat de overheid mij voortaan de toegang tot de stad zou ontzeggen. De UMP-burgemeester Christian Estrosi lanceerde het voorstel oude(re) auto´s uit Nice te weren. Dit in verband met de vervuilde lucht. Daarvan is ongetwijfeld sprake, maar gek genoeg hoor je de gedreven Nice-freaks er nooit over.
Nu heb ik toevallig zelf een tamelijk aftandse dieselslurper die in de ogen van Estrosi ongetwijfeld een vervuiler pur sang is, hoewel mijn bagnole fluitend door de contrôle technique komt.
Zou ik nooit meer naar Nice kunnen? Hoera! Werkgebonden afspraken zou ik voortaan buiten die stad maken met als argument dat het me verboden was Nice binnen te rijden. Ik rekende op begrip, ook omdat iedereen wel weet dat we hier ten platte lande niet aan openbaar vervoer doen.
Die Estrosi heb ik nooit zien zitten. Heel even minister onder Sarkozy, kennelijk geen succes. En volgens mijn buurman die hem een paar keer ´in het wild´ heeft ontmoet, is hij de verpersoonlijking van de arrogantie van de macht. ´t Zou me niks verbazen.
En nu dus ook aantoonbaar de eigenaar van slappe knieën. Want Estrosi heeft zijn voorstel weer ingetrokken. Waarschijnlijk vlak voor de parlementsverkiezingen waaraan hij meedoet, kwam hij tot de ontdekking dat echt alle minder welvarende Niçois in oude en vervuilende auto´s rondtuffen, zoals ook veruit de meeste Fransen van buiten de steden. Automobilisten zijn ook kiezers. En what about de schade aan de lokale economie als mensen in een oude auto bij het plaatsnaambordje worden tegengehouden?
Nee, over de vuile lucht in zijn stad (350.000 inwoners, de agglomeratie meegerekend 950.000) horen we Estrosi nu even niet meer. Wat hem betreft heeft hij al een hele bijdrage aan de oplossing van het vraagstuk geleverd door langs de Promenade des Anglais met zijn eeuwige files een rookvrij strand te verordonneren. En op termijn wordt de lucht vanzelf schoner, want er komt een tweede tramlijn. Aldus de grappenmaker. Alsof de lucht ooit schoner wordt zolang er in zijn omgeving een miljoen mensen op elkaar gestapeld leven, wonen en werken, en het vliegverkeer van de nabije luchthaven bijna net zo druk is als het wegverkeer.
In mijn dorpje, met misschien een stuk of honderd vast en zeker vervuilende auto´s, is de lucht zo schoon dat we gerust een sigaartje opsteken. De Peugeot van onze burgemeester lijkt me veruit de oudste auto van het gehucht. Ik zou er niet mee naar Nice durven, bang dat ie uit elkaar valt. Mijn eigen oude 4×4 kan nog wel wat jaartjes mee. Jammer genoeg niet meer als excuus om die grootstedelijke hel definitief te mijden als de pest.