Alarm!
Stipt is niet zo’n Frans gedachtengoed, maar in ons dorp is het elke vrijdag stipt om midi alarm. Dan gaat er zo’n joekelsirene af die ik zelfs op een paar kilometer afstand, waar ik woon, nadrukkelijk te horen krijg. Consequente service en onderhoud als onderdeel van de Zuid-Franse cultuur? Het was even wennen. Mijn Nederlandse...
Bloot? Geen sprake van!
In een dorpje als het onze gebeurt nooit iets? Had je gedacht! Francies, mijn vriend de aannemer met wie ik dagelijks rond midi een apéro drink op het café-terras, was min of meer gehaast even overgestoken naar de épicerie, tot half één open. Hij had kennelijk een dwangbevel van zijn echtgenote mee gekregen. Vanwege een...
Rolkoffertjes
Zelfs als je een beetje ingeburgerd bent in een Provençaals gehucht moet je toch blijven oppassen. Op je woorden letten. In het café waar we met velen naar de EK-voetbalwedstrijd Frankrijk-Spanje hadden gekiekeboet via het naar eigentijdse normen kleinschalige tv-scherm van het etablissement maakte ik de klassieke fout door nadrukkelijk te betogen dat Les Bleus...
La saisonnière
Ik was aan de late kant voor het dagelijks apéro met mijn vriend Francies, de aannemer. Ik had enige vertraging opgelopen op het bureau de la Poste, waar ik me gemeld had met het oog op de verzending van een aangetekend schrijven. Ik trof de directeur zelf aan het loket, die ik uit café wel...
Op de kiek? Mooi niet!
Onverhoeds werden Francies, mijn vriend de aannemer, en ik tijdens ons dagelijks apéro op het café-terras aangesproken door Émilie die op de mairie een onduidelijke functie vervult. Chef stempelkussen, of daaromtrent. We hebben liever niet dat we in onze debatten gestoord worden, maar ze is met meer dan ruime voorsprong la beauté du village. Nou...
Couleur locale: Tuurlijk, vóór Les Bleus!
Het was voor het eerst echt warm, wel 30 graden, toen ik van de parking annex boulo-drôme in minder gezwinde pas naar het café sjokte voor het dagelijks apéro met Francies, mijn vriend de aannemer. Ik zag dat er boven het café en de tabac ineens de Franse tricolore wapperde. Die vlaggen hangen er anders...
Frankrijk, Fête la de Musique!
Feest op de langste dag Aan de wieg ervan stond ene Joel Cohen, een Amerikaanse componist/musicus, afgestudeerd aan Harvard en gespecialiseerd in Middeleeuwse- en Renaissancemuziek. Cohen werkte tijdens zijn studiejaren een tijdje als producer voor de radiozender France Musique, en bedacht in 1976 dat het wel leuk zou zijn als er op de langste dag...
De Affaire pétanque
Zoals elke dag zat ik met mijn vriend Francies, de aannemer, zo rond midi op het café-terras aan het apéro. Het was eindelijk fatsoenlijk Provençaals weer, dus een beetje aan de warme kant, en hij was komen aantuffen op zijn motor met vier wielen. Na al die jaren dat we elkaar kennen, zijn we vertrouwd...
Wachten op de post-pausin
Ik ben een trage leerling. Niettemin had ik snel na mijn immigratie in de smiezen dat je in het kader van de waarheidsvinding bepaalde vragen het beste in het café aan de orde kunt stellen. Aan ‘instanties’ van ambtelijke aard heb je weinig als je iets te weten wilt komen. De concitoyens in de kroeg...
President gezocht
Mijn vriend Francies de aannemer met wie ik dagelijks rond midi in het café een apéro-glaasje drink, was woensdag aan de late kant en maakte een teneergeslagen indruk. Ik wees op de strakblauwe hemel boven het terras en vroeg wat er aan de hand was. ‘Pénurie de carburant’, zuchtte hij. We hebben geen station de...
