Renée Vonk

Uitverkocht huis

Godvruchtigheid en geloof zijn aan mij niet besteed. Ik raakte dus een beetje in de penarie toen ik hier amper woonde en de hoogbejaarde moeder van mijn buurman ineens over een nachtmis begon. Als ik haar patois-dialect goed begreep. Mijn Frans was nog lang niet je-van-het, en het Provençaals leek me vooralsnog weggelegd voor Einsteinachtigen...
Lees meer about Uitverkocht huis

Met dank aan de Brexit

Dat van het voor- en nadeel, dat weten we nou wel. Maar dit elementaire deeltje in de filosofie van De Verlosser flitste daar aan tafel toch door mijn hoofd. Leg ik even uit. Het nadeel was het afscheid van Britse buren die vanwege de Brexit definitief naar Engeland terugkeren. Goed volk met wie je kon...
Lees meer about Met dank aan de Brexit

Trefwoord: verraad!

Ik ben niet zo’n overdreven enthousiaste francofiel. Ik verblijf maar ‘par hasard’ in dit deel van de wereld. Vanwege iets met ‘l’amour’ of zo, je komt nu eenmaal weleens iemand tegen. Die dan vindt dat je naar de Provence moet. Ook goed. Dat het hier best te doen is, dat weet iedereen nou wel. De...
Lees meer about Trefwoord: verraad!

Op de fiets

Ik ben geen fan van Saint-Tropez. ’s Winters is het nog wel een doenlijk stadje waar dan lekker niks te beleven valt. Maar in het hoogseizoen moet je er vooral niet wezen. Tenzij je als een circusartiest over hoofden wilt lopen. Als het je vanwege de file al lukt voor donker te arriveren. Oké, overdrijven...
Lees meer about Op de fiets

Deux minutes

Een van die dingen waarmee ik pas na enige jaren na mijn immigratie vertrouwd raakte, is de uitdrukking ‘deux minutes’. Ik hoor haar nog altijd veelvuldig in restaurants en vooral in overheidskantoren en bij La Poste. En gewoon thuis. Deux minutes. Je zou toch denken dat je op school wel zoveel Frans hebt geleerd dat...
Lees meer about Deux minutes

Raar volk over de vloer

Als je hier permanent woont, valt je niet meer zo op wat de toeritische attractie van Zuid-Frankrijk is. Maar als ik een beetje m’n best doe, snap ik wel waarom hele massa’s vreemdgangers hier elk jaar een kijkje komen nemen. Uiteindelijk is dit deel van de wereld best speciaal. Daarom ben ik er destijds ook...
Lees meer about Raar volk over de vloer

De toerist en de marmot

Er wordt tegenwoordig van alles verboden, een sigaartje op het strand opsteken mag hier en daar ook al niet meer. Nou, als het zo moet, dan wil ik wel een stap verder gaan. Laten we het toerisme verbieden! Werd een tijdje geleden al min of meer voorgesteld door de Franse filosoof en natuurkundige Blaise Pascal...
Lees meer about De toerist en de marmot

De zegetocht van haan Maurice

Oké, de kwestie speelt niet in onze contreiren. Althans nog niet. En dit gaat dus ook over een haan die zelfs de New York Times heeft gehaald. Hoezo? Eerst even voorstellen: de haan Maurice die in Saint-Pierre-d’Oléron (departement Charente-Maritime) woont. Maurice is niet zo van de uitslaperij en beschikt over een keel waar operazangers u...
Lees meer about De zegetocht van haan Maurice

De lekkerste wekker

Aangezien uitslapen tot mijn favoriete bezigheden behoort, je moet toch wat en Provence, werd ik door ongebreidelde toorn bevangen toen er vanmorgen om half vier ineens van pokkenherrie sprake was. In een fractie van een seconde schudde ik het droomloze coma van me af, schoot recht overeind en riep: ‘what the hell’? Geen idee waarom...
Lees meer about De lekkerste wekker

Een Fabius, die deugt

Ik ben allerminst zo’n getikte francofiel, ik verblijf alleen maar in dit gehandicapte land omdat mijn echtgenote nergens anders wil wonen. Dus ja, ‘follow the leader’, er is geen alternatief. En ik moet toegeven dat het te doen is, wonen in de Provence. Behalve in het hoogseizoen als de trieste massa van té beknopt textiel...
Lees meer about Een Fabius, die deugt
Scroll naar boven