Dit zijn de nieuwe Bistrots de Pays!
Heb ik hier al eerder verteld, ik ben een fan van de ‘Bistrots de Pays’. Over het algemeen uitstekende maaltijden in vaak minuscule charmedorpen, door de toerisme-industrie veelal veronachtzaamd. Dat keurmerk Bistrot de Pays krijg je niet zomaar. In de keuken mag alleen gewerkt worden met lokale of regionale producten, de prijs/kwaliteit-verhouding moet meer dan...
Trump: óók verslagen door Rosé de Provence
Je had dus die meneer Trump die een importheffing van 25% op - onder meer - Franse wijn had uitgedacht. ‘America First!, of zo, ik weet het niet. Dat ze in de VS nogal van een slokje Franse wijn houden, en dan vooral van Provençaalse rosé, deerde hem kennelijk niet. Dat besluit van de voormalige...
Absint: de rentrée van de Groene Fee
Vorige week zondag zou ik naar Roubion, middeleeuws bergdorpje op ruim 800 meter hoogte in de Alpes-Maritimes, kilometertje of 70 ten noorden van Nice. Het weerbericht hield me uiteindelijk tegen. Wat ik er te zoeken had? Nou, niet de wintersport waarvoor je er terecht kunt. Ik onderschrijf de opvatting van een ex-collega die ooit declameerde:...
Je favoriete resto in de supermarché
Ook in Frankrijk ben je als restaurantbezoeker tot afhalen veroordeeld. Eerst bestellen, dan langskomen. Vóór de avondklok. Daarna laten bezorgen, dat kan ook nog wel. Dat moet anders kunnen, oordelen restaurateurs en supermarchés in een toenemend aantal steden. Ze sloten een pact. In essentie: super-verse en vooral speciale restaurantmaaltijden, gewoon verkrijgbaar bij je supermarché. Behalve...
Doosje voedsel: € 250
Zoals wel vaker kreeg ik een mailtje van Mauro Colagreco, de 3-sterrenchef van restaurant Mirazur in Menton (Alpes-Martimes). Toen hij nog 2 sterren had en ik niet armlastig was, heb ik bij ’m gegeten en was diep onder de indruk. Zijn 3e ster heeft me niet verrast. Mauro attendeerde me op zijn Valentijn-aanbieding. Omdat ik...
Het menu van ongehoorzaamheid (met filmpje)
Telefoontje van een vriend in Nice. Of ik eindelijk weer een keertje uit eten wilde? Ja, graag, maar hoezo? Alle resto’s immers dicht, heel misschien rond Pasen kans op iets gastronomisch buiten de deur. Ik wist wel dat je in mijn omgeving in steden als Marseille en Nice ‘illegaal’ in restaurants terecht kunt als je...
Droomkans: bakker in de Provence!
Werkloosheid, het blijft even wennen. Als je geacht wordt met enige regelmaat iets over restaurants te noteren, dan ben je nu al meer dan geruime corona-tijd tot de geeuwhonger veroordeeld. Er valt nergens een vorkje te prikken en ik vrees dat het niet doorgaat: die heropening van de bistro’s en resto’s per 20 januari. Ik...
Fanny: ‘la grande de demain’
De resto’s zijn vanwege corona al een tijdje dicht. Wat moet je dan als restaurantgids? Nou ja, je baseren op ‘toen’, ergens eind 2019 en begin 2020. Dat is riskant. Voor je het dezer dagen maar weet heeft zelfs een topadres besloten tot ‘la clé sous la porte’, in Frankrijk de literaire vertaling van het...
Adoptiewijn
Nimmer ben ik de tijd vooruit. Dat bevalt mij wél goed, alleen verder niemand in mijn omgeving. Maar dit keer neem ik gewoon even een voorsprong van een jaar. Dat zit zo. Ik kreeg een brief (voor de jongere lezers: de voorloper van het mailtje) van Domaine Mayard, een meer dan gerespecteerd wijnbouwbedrijf in Châteauneuf-du-Pape...
Met het mes op tafel
Niet dat ik iets te vieren had, nooit eigenlijk. Maar Chronopost bezorgde me niettemin een cadeautje in de sfeer van de relatiegeschenken. Overkomt me in deze periode van het jaar wel vaker. Corruptie ‘light’ vinden we in Zuid-Frankrijk niet zo’n kwestie. Toen ik het doosje uitgepakt had, bleek er een mes in te zitten. Linke...
