Renée Vonk

Tag: restaurants

Buiten je belbundel

“Ha! Je bent buiten je belbundel gegaan”, legde ik de echtgenoot uit, zijn mobieltje onderscheppend dat hij net met een ferme zwaai over het muurtje van het caféterras wilde zwiepen naar de ondergelegen ‘designtuin’ (van tuinarchitect Le Nôtre (1613-1700) die ook de tuinen van Versailles ontwierp) behorende bij het château dat ons dorpje domineert. “Omdat...
Lees meer about Buiten je belbundel

Catastrophe naturelle

“We komen sonderen”, verklaarde de jongen met het petje terwijl hij in het holst van de ochtend naast het terras uit zijn bestelbus sprong. Alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. Ik kwam net omhoog geklauterd van een loopje met de honden en de kat langs de rivier. En vroeg, nog half buiten...
Lees meer about Catastrophe naturelle

Not so Nice 2

Ik moest iemand wegbrengen naar het vliegveld van Nice. Dat is mijn hobby niet. (Ophalen trouwens ook niet, lees hier maar.) Dus de tijd maar weer flink ruim en de echtgenoot meegenomen. We wonen niet om de hoek, een file heb je zó opgedaan, dus half negen op weg voor de vlucht van tien over...
Lees meer about Not so Nice 2

Beledigd!

Op het terras van het café op het dorp schiet ik betrekkelijk zelden uit mijn espadrilles. Lekker weer, Provençaals gezelschapje, wat zou ik me druk maken? Maar gisteren ging het mis. De mistral hield eindelijk even zijn vervelende wegwaaikop, we konden weer eens buiten zitten. Begin mei, en voor het eerst dit jaar moesten de...
Lees meer about Beledigd!

Deux minutes

Afluisteren is niet netjes, natuurlijk niet, en ik ben de geheime dienst of de politie niet. Maar soms tref je op het caféterras in het dorp van die types met een stemvolume dat afgestemd lijkt op de opera’s in het Théâtre Antique in Orange; ook de achterste rangen worden probleemloos omver geblazen zullen we maar...
Lees meer about Deux minutes

Nuchter dorp

Moest vanmorgen even op het gemeentehuis zijn voor wat administratief gezeur, gewoon aan de balie te regelen: handtekening, stempeltje en hup naar het terras voor een apéro. Maar ik had pech vandaag, achter de balie zat Haarlem. Zo heet ze niet, maar sinds deze ambtenaresse er lucht van gekregen heeft dat de echtgenoot daar zijn...
Lees meer about Nuchter dorp

Kijk, meer dan ooit Zuid-Frankrijk!

En hier had de literaire postdirecteur het gisteren over: m’n nieuwste boek, ‘Kijk, meer dan ooit Zuid-Frankrijk!’ Zelf een exemplaar thuis gestuurd krijgen? Klik hier en bestel je eigen ‘Kijk, meer dan ooit Zuid-Frankrijk!’ voor slechts € 17,50. Ook m’n andere twee bundels kun je daar bestellen. Bezorgd in Nederland, België en Frankrijk. Leuk toch,...
Lees meer about Kijk, meer dan ooit Zuid-Frankrijk!

De literaire postdirecteur

‘Wat er in dat pakje zat’, vroeg de postdirecteur op het dorp toen ik de verdikte envelop door de spleet onder het kogelwerend glas van de balie probeerde door te schuiven. Ging niet, de deur ernaast moest open. Dus wilde hij eerst weten wat ie in handen gedrukt zou krijgen. Ik zie er niet direct...
Lees meer about De literaire postdirecteur

Tuinfeest

De buurman van een eind verderop kwam langs. Hij ging een tuinfeest geven, onderaan de heuvel, bij de rivier. Onze uitgestrekte grondstukken grenzen daar ergens aan elkaar al weet niemand waar precies, er staat geen hek tussen. Hij wilde alvast waarschuwen, mocht er volk de grens overschrijden. “Rave party?” vroeg ik meteen ongerust. Voor mijn...
Lees meer about Tuinfeest

Eerst blazen, dan boulen

Ze waren er weer, zoals elke ochtend op het boules-terreintje onderaan het dorp: de hoogbejaarde niet-zo-harde kern van de pétanque-brigade die daar dagelijks een bouletje of wat werpt naar ‘le cochonet’ (het varkentje), het kleine houten balletje dat als but/doel fungeert. Ze dronken ‘en passant’ een glas, deden af en toe een plas, en gooiden...
Lees meer about Eerst blazen, dan boulen
Scroll naar boven