Jawel, ik heb alweer geluncht op een mooi terras. In het centrum van een minstens zo mooi dorpje als het mijne, even verderop, met een pleintje waarop ook twee andere terrasjes een prettige plek onder de platanen hadden gevonden. Het ging om afscheid van goede vrienden. Zij moest terug naar het reguliere leven in NL, hij als dierenarts naar Hanoi om namens de VN kippen- en varkensgriep te bestrijden. Of zoiets.
Vanuit een ooghoek zag ik een pril ouderpaar langs komen: hij, een magere slungel met een verse boreling over de schouder gedrapeerd, zij, een volvette roomkaas die met buggy en enorme luiertas achter hem aan zeulde. Ze installeerden zich op het caféterrasje tegenover ons eethuis. Ik bepaalde mijn aandacht weer tot het tafelgesprek en mijn bordje risotto met rivierkreeftjes.
De trek verging me al snel.
Want het was vrijwel onmogelijk het tafereel op het caféterras te negeren.
Trots om zich heen kijkend gooide het moederdier een enorme blote borst uit haar op de rek gekochte truitje en gebaarde naar de slungel aan de overkant van het tafeltje dat hij kon komen ‘aanleggen’.
Dat wil zeggen: de jonge vader kon de baby overhandigen. De zuigeling spartelde tegen en hij of zij probeerde wanhopig te ontsnappen aan de speen die hem met kracht werd aangeboden. De heen en weer deinende melkfabriek ontlokte slechts een hartverscheurend gekrijs. Na wat geduw en getrek gaf de moeder het voorlopig op, ze liet het kind in haar riante schoot afdalen. De borst bleef buitenboord bungelen.
Voorbijgangers en terrasbezoekers keken gegeneerd de andere kant op, de uitbater van het café schoot schielijk naar binnen. Toen er even later een autootje van de ‘Police Municipal’ voor het terras stil hield, begreep ik waarom. Vanuit het geopende portierraampje blafte de ‘champêtre’ van dienst dat dit een schending van de openbare eerbaarheid was, en zwiepte er met een worstvingertje een nadrukkelijk ‘non non non’ achteraan. De jonge moeder keek schaapachtig, de slungel naar de verse pamper die hij uit de tas had gepulkt.
Ik weet het niet hoor, noem me gerust conservatief. Maar ik vind het nogal raar om zó ostentatief borstvoeding in het openbaar te geven. In elk geval wil ik er geen getuige van zijn als ik ergens met goede vrienden lekker zit te lunchen. Geen idee of die beambte van de Police Munipale wettelijk gezien terecht ingreep. Maar ik vond dat hij gelijk had. En dat vind ik niet gauw.
Het prille ouderpaar was gelukkig al vertrokken toen we aan het dessert toe waren: yaourt pendu (hangop) in mijn geval. Tja.
We namen een nabeschouwend glaasje bij koffie. Was dit modern? Of gewoon impertinent? Ben ik ouderwets? Of zou een béétje decentere manifestatie van moederschap gewoon van beschaving getuigen?
Roept u maar. Ik ben op z’n minst verbijsterd.
Blote borstvoeding
Dit bericht delen op:
waren het nederlandse ouders?
zou me niet verbazen
onvoorstelbaar hoe ongegeneerd sommige jonge vrouwen zich gaan gedragen zodra zij een jong geworpen hebben
dit wordt hier ook zeer aangemoedigd door wat de borstvoeding maffia wordt genoemd
moet allemaal kunnen
fatsoen en normale omgangsvormen worden geslachtofferd op het altaar van de voedingsfundamentalisten
natuurlijk is het prima je kind moedermelk toe te dienen
maar val anderen niet lastig met je uitpuilende vormen zou ik zeggen
ga lekker even discreet uit het zicht
er is trouwens nog een categorie de schaamte voorbij
het is me al een paar maal overkomen dat iemand die insuline moet spuiten dit in een restaurant aan tafel doet!!!
geen enkel fatsoen
in het volle honderd de apparatuur in gereedheid brengen , een flinke buikpartij bloot en huppekee
al kletsend met de tafelgenoten die spuit erin gejast
ik vind het absoluut NIET KUNNEN
zo weer lekker FF afgereageerd …….
Nou Maaike, we zijn het helemaal eens. Alles is tegenwoordig de schaamte voorbij, ‘moet toch kunnen’. Een beetje beschaving? Ik geloof dat zelfs het begrip niet meer bestaat….
Wat weer een prachtig geschreven stuk en ik vind idd dat je gelijk hebt, en ik ben notabene een moeder die zelf ook (lang) borstvoeding heeft gegeven. Iets heel moois en natuurlijks, maar doe dat wel een beetje discreet in openbare gelegenheden. Nou ja, het is nog nét niet zo erg als hetgene dat ik ooit in een restaurant heb meegemaakt; iemand die op een tafel iets verderop gewoon bezig was om haar baby te verschonen…Na een blik op de volledige inhoud van die overvolle pamper verging ook mij de eetlust zoals je zult begrijpen…
Dag Nathalie,
Gruw!
Doe ff normaal. Borstvoeding is het meest natuurlijke dat er is. Een blote arm om een flesje te geven, dat mag allemaal. Maar een borst, oeh nee…. dat mag niet. Kijk lekker de andere kant op als je er zo’n last van hebt.
Nou Renée, ik ben solidair in het conservatisme danwel ouderwetse want ook ik heb hier een vreselijke hekel aan. Het geeft mij meestal een gevoel van plaatsvervangende schaamte, voel me steevast gegeneerd als ik dit en plein public zie gebeuren. Als iemand borstvoeding wil geven, prima. Maar doe het dan bedekt, ga met je rug naar de mensen zitten en hou het discreet.
Toch knap van je dat je alsnog voor de hangop ging :-)
Dag Marina,
Die hangop zat in het menuutje, daar was geen ontkomen aan. En bovendien was het heel lekker en waren die lui inmiddels vertrokken. En verder ben ik het helemaal met je eens: dit doe je anderen niet aan.
Ja reuze vreemd maar er is een facebook pagina met opmerkelijke foto’s hoe de Corsicanen de toeristen gekleed zien zelfs een verkiezing van de pumataghju.
Verkiezing 2013 van de pumataghju Hoe die gekleed gaan. De Corsicanen hebben toeristen gefotografeerd hoe ze gekleed gaan en vaak erg slecht vraagt u zich af wat het is Pumataghju Het is een persoon met een zeer blanke huid deze wordt vaak “pumataghju” genoemd als eerbetoon aan zijn passie voor tomaten en haar kleur. Wees niet beledigt De Fransen met een sterke accent uit het noorden of Parijs, heet PINZUTU eerbetoon aan zijn scherpe tongval. De Duitsers zijn ” i vosci ” of “i bosci” genoemd als eerbetoon aan hun bijnaam ‘de moffen’. Maar de pagina is reuze grappig en ik zie hier ook vaak vreemd gekleden mensen het meest vreemde is toch wel topless een supermarkt in gaan of in zwembroek het liefst natuurlijk met een dikke bezwete buik. Doe je volgens mij ook niet in Nederland.
Punt.
Uit.
Ik verwijs jullie graag naar een blog van iemand van vorig jaar. Hierin wordt het fenomeen buiten borstvoeding geven genuanceerd besproken: http://www.hpdetijd.nl/2012-09-30/doet-u-het-in-het-openbaar/
Ik ben het volledig met je eens. Wat een verliedering. Prima dat de police daar een stokje voor stak. Maar Vonk, hangop? Are you serious? :)
Yep Saar: yaourt pendu. Vanmiddag het recept op m’n blog.
Verloedering bedoelde ik natuurlijk. Kippig ben ik.
Da’s toch geen nieuws? ;-]
Het gaat er niet zo zeer om wat je doet, maar hoe je het doet.
Het feit dat iemand dit zo in het openbaar doet heeft meer het karaktervan een een tokkiegehalte, dan van een moeder die de bijzondere band met haar kind, in dit geval door het geven van borstvoeding, wilt beleven.
Zelfde als het voorbeeld van Maaike over het toedienen van insuline.
Ik had ook een vriend die daar elke keer weer zonodig een toneelstuk van moest maken.
Nou is het ook zo dat insuline een verwoestende werking op het lichaam heeft, dus ook op de hersenen van de patient……
Leven en laten leven, toch schijnt ook dat niet altijd even eenvoudig te zijn in onze wilde wereld.
Precies Jos.
Patricia van der Broek geeft een link naar een artikel in HP De Tijd, waar een omvraag aan hangt. 93 % van de respondenten vindt het normaal dat borstvoeding in het openbaar gegeven wordt.
Het lijkt mij ook een natuurlijke zaak en ik zie het graag, het is een lieflijk tafereel, dat mij vredig stemt.
Maar ik denk dat je het wel discreet moet doen en die ‘volvette roomkaas’ (heerlijke kaas trouwens) was dat dus niet, helaas…
Verbazingwekkend overigens dat die uitbater het niet verbood als hij het niet wil en de Police Municipal de borst geven als schending der openbare zeden betitelt.
Ja en wat Renee wel en niet wil zien tijdens haar lunch, daar kunnen de Fransen ‘purtroppo’ geen rekening mee houden…
Ik kan me alleen maar aansluiten bij de meningen die al gegeven zijn. Het bezorgt me plaatsvervangende schaamte en ik vind het gewoon “not done”. Alles moet maar kunnen, waarom? Net zoiets als: “ik mag toch zeker wel zeggen wat ik vind?” Ja, dat mag, maar daarom hoef je t nog niet te doen.
”Erger u niet, verbaast u slechts, ”deze uitdrukking helpt me wel eens in dit soort situaties?
Coco, ik doe niet anders. :-]
Precies waar ik ook op doelde in mijn blog (http://www.rondomeva.nl/blogs/blog/borstvoeding-maak-het-elkaar-niet-ongemakkelijk/)
Ik ben zeker voorstander van borstvoeding en vind ook dat dit in het openbaar moet kunnen, maar maak het anderen niet ongemakkelijk!