Tag: dorp
Kasia
“Die ken ik!”, dacht ik toen ik de serveerster van het restaurant boven in het dorp ondanks de hitte op een drafje voorbij zag komen. “Nou en of ik die ken” wist ik zeker toen ik even later haar klaterende lach aan een van de tafeltjes hoorde opklinken; geen misverstand mogelijk, dat was Kasia. Ze...
Tanken op het dorp
Er moest een lullig tankje benzine voor de debrousailleuse. Dat haal je op het dorp, bij de dorpspomp die sinds een jaartje bestaat uit een diesel- en een 95 sans plomb-betaalautomaat. Omdat Patrick, de garagist, de boel in zijn eentje moet runnen sinds zijn vrouw -die voorheen de kassa bediende- na de geboorte van hun...
Een hoogbejaarde met ballen
Het gebeurt me niet vaak dat me door een bijna honderdjarige de buitenspelval wordt uitgelegd. Maar het overkwam me dit weekeinde. Heel gedecideerd vertelde Trees -de vieve weduwe van een beroemde Cobra-schilder- me haarfijn hoe die in elkaar stak. Dat wist ik wel, ik ben niet voor niks sportverslaggever geweest, maar het was een genoegen...
De man met het mansbakje
Uit eten op het dorp met goede vrienden, altijd meer dan okay. En als ze nog een beetje ‘vers’ in de buurt zijn, willen ze vanzelfsprekend ook dat dorp zien waar je altijd over loopt op te scheppen. Het is een mooi gehucht, officieel geklasseerd als ‘un des plus beaux villages de France’ (klik en...
De schim in het portiek
Gisterenavond na Studio Sport vond mijn echtgenoot dat we nog best even een hapje op het dorp konden gaan eten. Ajax had gewonnen, Feyenoord met de hakken over de sloot een nederlaag weten te voorkomen, bijgevolg weinig kans op supportersruzie in de huiselijke kring, dus ik zei “ja, graag” en greep gretig de telefoon. Voor...
De huiskamer zit op slot!
Het is somber in het dorp. Niet alleen omdat het regent en niet zo’n beetje ook. Al weken waanzinnig veel hemelwater. Nooit eerder in de ruime kwarteeuw dat ik hier woon zoveel nattigheid meegemaakt. De subtropen? Global warming? Voorlopig lijkt me depressie de meest toepasselijke term, zeker als het om mijn gemoedstoestand gaat. Nog erger...
Quatorze Juillet
In mijn Provençaalse gehucht wordt Quatorze Juillet bloedserieus genomen. Al dagen van tevoren komt er een speciaal team van ‘experts pyrotechnique’ uit de grote stad om het vuurwerk in stelling te brengen. En tot het ‘uur U’ daar is, wordt het feestkruit door de lokale champêtre en een gelegenheidscollega desnoods met hun leven verdedigd. Tussen...
Les Miserables van Marseille
Ik woon op het ‘rustieke’ platteland, en al gebeuren er in de kroeg soms dingen waarbij je even de andere kant uit kijkt, bijvoorbeeld als er weer een slof ‘witte’ sigaretten van eigenaar verandert, dan nog denk je: rustiek platteland, niks aan de hand. Maar Marseille is niet ver weg. Daar zijn dit jaar al...
Een hapje eten op het dorp
Ondanks de ‘canicule’ hard gewerkt vorige week. Terwijl de overheid vond dat de hittegolf speciale voorzorgsmaatregelen eiste, tikten wij braaf onze stukkies in een oververhit kantoor waar zelfs euthanasistische mussen met een boogje omheen hipten: dan nog liever een ‘Herman-Broodje’ vanaf het dak. “Klaar!”, riepen we gisteren dus opgelucht om een uurtje of vijf. “We...
Weer een stukje Frankrijk dood
Er blijft weinig meer over van het Frankrijk waar ik zo’n 25 jaar geleden voor gevallen ben. In de ooit zo rustige streek waar het plattelandsleven nog echt door boeren en buitenlui werd geleefd, domineren nu de tweede huizen van buitenlanders. Tijdens het seizoen sta je in de file op weg naar de supermarkt, de...
