Tag: ik vertrek
Geen trek in DSK
Ik word altijd een beetje onpasselijk als het over DSK gaat, maar sinds ie in Cannes ineens zomaar voor m’n neus werd geduwd, heb ik mijn buik er echt van vol. Kijk, die man, die mag ik niet. Maar al die gehaaide types die een graantje proberen mee te pikken van de afgang van de...
Plaspillen en tochtlatjes
Jawel, ook de B-staal is positief bevonden. En toch geloof ik het niet, dat Fränk Schleck echt wat gepakt heeft in de Tour. Is dat naïef? Geen idee, maar als je twaalfde staat, en je wordt betrapt op het gebruik van een plaspilletje, dan heb je nog geen doping geslikt; dan heb je een zogenaamd...
Nooit meer circus!
Ik haat circus. En dan heb ik het niet over het Cirque du Soleil, da’s gewoon een knappe verzameling acrobatiek met mensen van elastiek. Ik doel op de invasie van kleine klotencircusjes die sinds het begin van het toeristenseizoen mijn wijde omgeving teistert. Het traject tussen mijn huis ergens in de bergen en de supermarkt...
Vlaggetjesdag bij het Negresco
Ha,weer een rel in Nice. Altijd wat in zo´n grote stad. Nu is er woede over de zwart-witte Bretonse vlag die fier aan de gevel van het beroemde hotel Negresco wappert. Een besluit van de 91-jarige Jeanne Augier, de eigenaresse van het legendarische ´palace´ uit 1912 aan de Promenade des Anglais, met het bijbehorende restaurant...
Het doek valt voor La Voile Rouge
Er is één ding dat ik nooit meer doe: in ´het seizoen´ naar Saint-Tropez gaan. ´s Winters is het er best aardig, maar wie het oude vaderland mede vanwege de files is ontvlucht, moet wel flink aan het dementeren zijn als hij besluit tussen mei en oktober naar dat legendarische lustoord te tuffen. Mij niet...
Arabische les
Sinds een aantal weken heb ik Arabische les. Ik wil helemaal geen Arabische les, maar madame Mahmoud, de Tunesische dame die me helpt in de huishouding, vindt dat het moet, wegens onderling begrip enzo, dus er is geen ontkomen aan; ik word elke week overhoord. Ze bracht een boekje mee ‘la prononciation de l’arabe en...
Nice blijft vies
Ofschoon ik van geboorte Rotterdamse ben en dus tevens Feyenoord-supporter, heb ik in de loop der jaren een hartstochtelijke afkeer van grote steden ontwikkeld. Via het platteland van de kop van Noord-Holland kwam ik in mijn Provençaalse dorpje terecht waar het behalve gemoedelijk vooral ook stil is. Tegen het tomeloos rumoer in een stad ben...
Naar de ondergang gehageld
Omdat ik geen boerin ben, klaag ik niet altijd over het weer. Maar nu kan ik het even niet laten. Na een winter met drie weken sneeuw, waardoor alle palmen in de buurt er bruingekuifd bijstaan, en extreem veel regen en onweer in april en mei, vind ik dat ik daar recht op heb. De...
Het domme van bommen
Vlieland is vast heel mooi, maar of het kan concurreren met Corsica? Beroepshalve wantrouw ik de typische VVV-propaganda waarmee het ´Île de Beauté´ doorgaans wordt aangeprezen, maar ik moet toegeven dat het er goed toeven is; ik kom er met enige regelmaat, dankzij een tip van de toenmalige gérant van ons dorpscafé. Een intrigerende Corsicaan...
Zonnedoping
Toen ik ongeveer een kwart eeuw geleden naar Zuid-Frankrijk emigreerde, ging mijn fiets mee. Geen tuttige Batavus dan wel Gazelle, maar een serieuze Peugeot racefiets waarmee ik desnoods Keetie Van Oosten-Haage (werelduurrecord in München, 1978) moeiteloos had kunnen bijhouden. Tenminste, dat dacht ik toen. De beruchte Westfriesche Omringdijk, in de buurt waarvan ik toen woonde,...
