Tag: ik vertrek
Gas en hout
“Het ware verhaal van de Provence!”, verzuchtte de echtgenoot vilein. Toch al geen francofiel, zat hij somber aan tafel bij kaarslicht in een boek te lezen. Het was een uur of acht ’s avonds. De stroom was ’s ochtends vroeg al uitgevallen, de rivier rukte gestaag op tot onderaan de rotsterp waarop ons huis staat....
Cassis, meer dan een drankje
Dick Koopman is behalve “veellezer, denker en doener”, Francofiel en al jaren verliefd op de Var. Beter dan dit ging het niet worden in de Var: regen, regen en nog eens regen. Anders dan andere jaren, 22ºC en een loom zonnetje, was het een natte oktober. Zelfs de markt op zaterdag in ons dorp was...
Par chèque
Zoals algemeen bekend, ben ik geen liefhebber van boodschappen doen. En als het dan ook nog eens hoosregent, heb ik er helemaal de pest in. Dat begon dus alweer goed vanmorgen. Allereerst is daar het paadje langs het ravijn waarop de plassen zich de afgelopen nacht aaneen hadden geregen tot een blubberig zuigende massa waaraan...
Beaujolais
Raoul Duchemin schrijft al jaren over restaurants en eten & drinken in Zuid-Frankrijk. Met enige regelmaat levert hij ook bijdragen aan ‘Kijk, Zuid-Frankrijk!’ Beetje lastig parket. Ik ben geen fan van de Beaujolais, nooit geweest ook. Al wil ik best toegeven dat die wijn de laatste jaren een stuk drinkbaarder is geworden. Maar alle –...
Taal
Mij vertellen ze nooit wat, en dat bevalt vaak prima want er is nogal wat dat ik helemaal niet wil weten. Zogenaamd nieuws uit de entertainmentsfeer, ik noem maar wat. Een of andere scheiding, wat kan mij dat bommen. Moord & doodslag ‘doe’ ik ook niet, ofschoon ik de fervente misdaadjournalist Hendrik Jan Korterink tot...
Vakantietip: Collobrières
Een gastcolumn van mijn collega-journalist Rémi de Ridder die voortaan heel regelmatig vakantietips deelt. Ik heb niks tegen die lijst van Les Plus Beau Villages de France, meestal snap ik best waarom aan zo’n dorpje die nationale eretitel is toegekend. Maar ja, er hangt dan dat nare prijskaartje aan dat zo’n dorpje een toeritische ontdekking...
De druiven zijn zuur
Zag vandaag in de Var Matin dat Schiphol zomaar het Franse nieuws had gehaald. Vanwege die piloot van Air Europa die per ongeluk op het verkeerde knopje had gedrukt waardoor de Nederlandse terrorismebestrijders meteen massaal waren uitgerukt en Pier D hadden afgesloten. Had ik de avond ervoor op de televisie gezien. Prima en adequate actie,...
De Milord van Nyons
Geen stad in Frankrijk waar niet een café, bistro, brasserie, restaurant of nachtclub te vinden is met de naam ‘Le Milord’. Ik heb me altijd afgevraagd waarom. Je hebt natuurlijk de bekende chanson van Edith Piaf uit 1959: ‘Allez venez milord …’ Toen het jaar daarop Corry Brokken een Nederlandse versie zong, veroorzaakte dat een...
Twee klappen voor m’n kop
Raoul Duchemin schrijft al jaren over restaurants en eten & drinken in Zuid-Frankrijk. Met enige regelmaat levert hij ook bijdragen aan ‘Kijk, Zuid-Frankrijk!’ Quelle tristesse! Binnen drie dagen mailtjes waarin te lezen stond dat twee van mijn al jaren favoriete restaurantjes hun deur definitief op slot gooien. Heb ik het over Auberge de Théo in...
Nabuurschap
‘Het zal toch niet waar zijn hè’, schold ik binnensmonds toen ik met het krantje onder de arm van de tabac naar de épicerie overstak, een pontificaal op de zebra (we hebben er daar drie, schuin naast elkaar, maar toch) geparkeerd bestelbusje rondde en voor een gesloten rolluik kwam te staan. Had ik me in...
