Tag: ik vertrek
Knap aan de prijs
Vanmorgen belde Carin, een gekoesterde vriendin te Amsterdam met een kek mode-imperiumpje. Ze kwam in Zuid-Frankrijk wonen. Dat besluit ze zo ongeveer elk jaar, maar nu was het serieuzer dan serieus. Leek me geen goed plan. Ik zou het geweldig vinden als ze bij me in de buurt kwam wonen, daar niet van, maar nu...
The party is over
De Vaucluse stapt uit de euro
Hier op het dorp is ruilhandel dagelijkse praktijk. Ik kan een beetje koken, mijn buurman heeft een moestuin, de kippen van een deurtje verderop moeten hun ei kwijt, en Jean van de andere kant van de heuvel staat bekend om zijn volstrekt niet te zuipen en geheel illegaal gestookte ‘eau de vie’ die je beter...
Hoe het gaat?
Twee doden slechts, dus het valt vreselijk mee. De vorige keer dat we door noodweer werden getroffen steeg het dodental tot boven de twintig. En dat was nota bene hartje zomer 2010. Zie hier. Maar het geeft wel te denken; steeds als de hemelsluizen open gaan -en dat gebeurt meer en meer- is dit deel...
Een spaarlampje in donkere tijden
Ik ben geen bevlogen fan van Charlie Hebdo, het grensverleggende en vaak provocerende krantje -eigenlijk meer een schotschrift- dat vanzelfsprekend ook de randen van ‘hoe ver kun je gaan’ opzoekt en er soms overheen kukelt. Maar er staan regelmatig aardige dingen in, die je blik op de maatschappij en het wereldnieuws nèt een kwartslag kunnen...
Rookhandel
Van de week kwam ik het café binnen en proefde meteen een merkwaardig sfeertje. Beetje stiekem, beetje besmuikt, stonden de kroegbaas en een drietal vaste klanten aan het eind van de toog bijeen. Ik zei netjes gedag (= zoenen, twee per bekende, maakt acht ‘aéro-bises’ in totaal, terwijl mijn echtgenoot doorgaans wegkomt met een amicale...
Een broodje kaas is soms heel verleidelijk
Gisteren even wezen lunchen met een collega in Cannes. Een rasechte Hollander, maar gelukkig behoorlijk verfranst, dus er kwam gewoon een mooie fles op tafel en we schuwden ook het drie-gangenmenu niet. Als vanzelfsprekend kwamen we te spreken over het cultuurverschil tussen Holland en Frankrijk, en we kwamen beiden tot de conclusie dat zoiets als...
Puntenrijbewijs
Vanmorgen post van de overheid in de bus. Dat brengt altijd een lichte schrikreactie teweeg en dit keer met reden: een prent wegens te hard rijden. De echtgenoot en ik slopen een tijdje wantrouwig om elkaar heen, maar uiteindelijk moest ik toegeven dat die bon waarschijnlijk op mijn conto kon worden bijgeschreven. Ik was de...
Genadeschot
Slecht geslapen gisternacht. Er kwam een hond ziek thuis die zijn avondeten niet meer bliefde, dus die zal wel weer ergens een vuilnisbak gekraakt hebben. Maar het bleef tot twee keer kotsen beperkt, dat staat een gezonde nachtrust niet in de weg. Nee, ’t was erger. En het ergste was dat ik er niks aan...
Kernenergie met de Franse slag
Zo. Dat was weer even schrikken vandaag. In de Gard, op het randje van de Vaucluse en vlakbij Orange en Avignon, ontplofte een oven in de nucleaire kernafvalverwerkingsfabriek Marcoule, op slechts een paar kilometer afstand van de toch al beruchte kerncentrale Tricastin. Een dode, vier gewonden waarvan een ernstig. Maar we kunnen rustig gaan slapen...
