Renée Vonk

Tag: ik vertrek

Homofobe Fransen

Mijn vrienden Jan en Jaap zijn getrouwd. Een paar jaar geleden vonden ze dat hun twintigjarige relatie maar eens officieel gemaakt moest worden. Een dagje ouder, een chambres d’hôtes in Zuid-Frankrijk, ze wilden elkaar niet onverzorgd achterlaten. Voor dat huwelijk moesten ze naar Nederland, ook al woonden ze er al lang niet meer. De gérant...
Lees meer about Homofobe Fransen

De expert

Er waren wat pannen van het dak gewaaid tijdens de storm van een paar weken geleden. “Verzekeringskwestie”, vond de bevriende lokale aannemer, want een schade kan zo klein niet zijn, of je moet er van profiteren. Wij vonden het vooral een storm in een glas water, maar goed, de assuradeur beslist. En zo kwam er...
Lees meer about De expert

Het einde

Voor wie het even gemist heeft: morgen vergaat de wereld. Niet volgens de Maya’s en hun afstammelingen zelf, die hebben het gewoon over een nieuw begin, maar volgens al die doemdenkers die liever een eigen draai aan de doodlopende Maya-kalender geven en zeker weten dat het op 21/12/2012 helemaal afgelopen is met ons. Hele horden...
Lees meer about Het einde

Les Miserables van Marseille

Ik woon op het ‘rustieke’ platteland, en al gebeuren er in de kroeg soms dingen waarbij je even de andere kant uit kijkt, bijvoorbeeld als er weer een slof ‘witte’ sigaretten van eigenaar verandert, dan nog denk je: rustiek platteland, niks aan de hand. Maar Marseille is niet ver weg. Daar zijn dit jaar al...
Lees meer about Les Miserables van Marseille

Klassenjustitie

Bij mij om de hoek ligt een streng bewaakt en uiterst luxe golfresort. Twee 18 holes designer-golfbanen, een wetenschappelijk verantwoorde golfkliniek waar je middels video en opgeplakte elektrodes aan je slag kunt werken, een riant clubhuis voor ‘members only’ vanzelfsprekend, een weelderig wellness-centre met riante spa, relaxcabines en beautycentre, een top- en nog wat andere...
Lees meer about Klassenjustitie

Een poot door de tralies

Ze keken elkaar aan door de tralies van het hok. Mijn man stak een hand uit, Rex een poot. Een baas! Liefde op het eerste gezicht. Het heeft drie jaar mogen duren. Toen was Rex op, gesloopt door kanker, en door een traumatisch verleden van langdurige mishandeling. Hij had het slecht gehad, heel slecht, voor...
Lees meer about Een poot door de tralies

Schrijverscollectief

En ik had ze nog zó gewaarschuwd. Niet doen! Overwinteren in de Provence lijkt leuk, maar echt, ook hier kan het absoluut kloteweer zijn, somber, nat, en nog koud ook. Weggehoond! Was ik weleens in de Creuse geweest? Een departement in de Limousin, kennelijk ergens in Midden-Frankrijk, daar waren de winters pas afzien. Neu, ze...
Lees meer about Schrijverscollectief

Méfiez vous des petites

Ze zegt het gedecideerd, maar altijd met onverhuld genoegen: “Méfiez vous des petites (pas op voor de kleintjes)”. Ze bedoelt er nooit een kerel(tje) mee, en ze kan het maar beter niet tegen je zeggen. Mijn vriendin Marie-Line is Spaanse van origine, zeg maar gerust de Spaanse furie van het dorp. Ik heb haar ooit...
Lees meer about Méfiez vous des petites

Smakkend over straat

Ik weet ook wel dat statistici desgewenst ´bewijzen´ dat het regent als het droog is. Maar er zijn onderzoeken, zoals recent van het Insée (Frans Bureau voor de Statistiek) die ik soms een beetje wil geloven. Over de lunchcultuur dit keer. En ik schrok. Kennelijk is het zo dat we bij ons in Frankrijk gemiddeld...
Lees meer about Smakkend over straat

Het Carlton van Qatar

Ik heb een paar keer in het vermaarde Carlton-hotel in Cannes geslapen. Waarom, ga ik hier nu niet uitleggen, maar de laatste keer kreeg ik voor de prijs van een gewone kamer spontaan de Clint Eastwood-suite aangeboden. ’t Is crisis, dus er staat ook in fameuze hotels nogal wat leeg. Het leek me wel wat:...
Lees meer about Het Carlton van Qatar
Scroll naar boven