Tag: leven
Met naam en toenaam
Volgens de echtgenoot is het een Rotterdamse rotgewoonte, mijn onuitroeibare hebbelijkheid om alles en iedereen van een bijnaam te voorzien. En inderdaad, Rotterdammers hebben er een handje van om overal een – al dan niet leuk – bijnaamkaartje aan te hangen. Ik kan het niet goed uitleggen maar bijnamen hebben iets, in elk geval voor...
Parfum met een luchtje
Ik heb niks met parfum, nooit wat mee gehad ook. Wèl iets tegen. Maar dat ligt aan m’n ernstig overdreven olfactieve vermogen. Anders gezegd: ik ruik álles, tot op het hinderlijke af. In het bos snuif ik de paddenstoelen zonder ze gezien te hebben, m’n neus weet eerder dat de herder weer uit de bergen...
Seizoenswisseling
Tuurlijk ben ik meer dan nogal gehecht aan ‘mijn’ Provence. Maar er zijn soms van die dagen en nachten… Météo France waarschuwde keurig op tijd dat het foute boel ging worden. Leek me onzin. Ik zat gewoon bij 25 graden in de volle zon en stelde tevreden vast dat het bijna half oktober was en...
Een rare week
Het begon al op zondag. Even lunchen bij Le Bistro de Benjamin, het aanleuneethuisje voor de gewone mensch van sterrenrestaurant Le Jardin de Benjamin op Château de Berne in Lorgues. In die Jardin heeft chef Benjamin Collombat een ster bij elkaar gekookt. Voor de naastgelegen Bistro verdiende hij een Bib Gourmand: je kunt er voor...
Een tip van Raoul
Raoul Duchemin had weer eens wat. M’n culinaire vriend wist een adresje dat hij zelf beschouwde als een supertrouvaille, een restaurant in de Haut-Var Verdon: “Echt een fantastisch adres! En laat je niet misleiden door chagrijnige commentaren op Tripadvisor, klopt geen zak van.” “Waar?” vroeg ik zakelijk, Raoul wil nogal eens uitweiden als ie enthousiast...
Vroeg uit de veren
Ik ben van nature niet echt een ochtendmens. Laten we zeggen dat het ’s ochtends even duurt voor ik op gang ben. Afspraken maak ik dan ook het liefst na het middaguur, maar als je de druivenpluk op een wijndomein in woord en beeld moet brengen voor je bloedeigen tijdschrift Côte & Provence, is er...
Een duik in de cave
Even naar de cave, altijd leuk tijdens de vendange. En ik wilde ook weleens met eigen ogen zien wat al die wijnboeren bij de cooperative komen afleveren. De druivenpluk rukt me al bijna een week in het holst van de ochtend uit de slaap, als de trekkers-met-aanhanger onder veel geraas en gereutel langs komen denderen...
Haarlem
Op ons gemeentehuis moet je niet zijn in augustus, net als overal elders in Frankrijk trouwens. De boel is dicht, of suddert op een laag pitje tot ‘la rentrée’ begin september. Dat was ik even vergeten toen ik vorige week een stempeltje nodig had. Ik legde mijn papiertje samen met mijn paspoort op de balie...
De smakelijke geheimtips van Raoul Duchemin
Als je hier vrienden, familieleden of collega’s uit het hoge Noordzee-noorden op visite krijgt, is altijd de vraag: waar kunnen we lekker eten? Een eeuwig misverstand: alsof je ook zomaar een restaurantvraagbaak bent als je hier woont. Bovendien is het altijd een heikele kwestie. Om te beginnen is het maar de vraag wat iemand qua...
Feest op het dorp
We reden voor een vergeten boodschapje en de krant naar het dorp. Een gewone zondagochtend tegen aperitieftijd. Doorgaans is het dan doodstil op de weg, maar dit keer kwamen we de ene na de andere oldtimer tegen. “Zeker weer zo’n toertocht”, opperde ik tegen de echtgenoot terwijl ik bewonderend een schitterende Traction Avant nakeek en...
