Renée Vonk

Tag: leven

Met naam en toenaam

Volgens de echtgenoot is het een Rotterdamse rotgewoonte, mijn onuitroeibare hebbelijkheid om alles en iedereen van een bijnaam te voorzien. En inderdaad, Rotterdammers hebben er een handje van om overal een – al dan niet leuk – bijnaamkaartje aan te hangen. Ik kan het niet goed uitleggen maar bijnamen hebben iets, in elk geval voor...
Lees meer about Met naam en toenaam

Parfum met een luchtje

Ik heb niks met parfum, nooit wat mee gehad ook. Wèl iets tegen. Maar dat ligt aan m’n ernstig overdreven olfactieve vermogen. Anders gezegd: ik ruik álles, tot op het hinderlijke af. In het bos snuif ik de paddenstoelen zonder ze gezien te hebben, m’n neus weet eerder dat de herder weer uit de bergen...
Lees meer about Parfum met een luchtje

Seizoenswisseling

Tuurlijk ben ik meer dan nogal gehecht aan ‘mijn’ Provence. Maar er zijn soms van die dagen en nachten… Météo France waarschuwde keurig op tijd dat het foute boel ging worden. Leek me onzin. Ik zat gewoon bij 25 graden in de volle zon en stelde tevreden vast dat het bijna half oktober was en...
Lees meer about Seizoenswisseling

Een rare week

Het begon al op zondag. Even lunchen bij Le Bistro de Benjamin, het aanleuneethuisje voor de gewone mensch van sterrenrestaurant Le Jardin de Benjamin op Château de Berne in Lorgues. In die Jardin heeft chef Benjamin Collombat een ster bij elkaar gekookt. Voor de naastgelegen Bistro verdiende hij een Bib Gourmand: je kunt er voor...
Lees meer about Een rare week

Een tip van Raoul

Raoul Duchemin had weer eens wat. M’n culinaire vriend wist een adresje dat hij zelf beschouwde als een supertrouvaille, een restaurant in de Haut-Var Verdon: “Echt een fantastisch adres! En laat je niet misleiden door chagrijnige commentaren op Tripadvisor, klopt geen zak van.” “Waar?” vroeg ik zakelijk, Raoul wil nogal eens uitweiden als ie enthousiast...
Lees meer about Een tip van Raoul

Vroeg uit de veren

Ik ben van nature niet echt een ochtendmens. Laten we zeggen dat het ’s ochtends even duurt voor ik op gang ben. Afspraken maak ik dan ook het liefst na het middaguur, maar als je de druivenpluk op een wijndomein in woord en beeld moet brengen voor je bloedeigen tijdschrift Côte & Provence, is er...
Lees meer about Vroeg uit de veren

Een duik in de cave

Even naar de cave, altijd leuk tijdens de vendange. En ik wilde ook weleens met eigen ogen zien wat al die wijnboeren bij de cooperative komen afleveren. De druivenpluk rukt me al bijna een week in het holst van de ochtend uit de slaap, als de trekkers-met-aanhanger onder veel geraas en gereutel langs komen denderen...
Lees meer about Een duik in de cave

Haarlem

Op ons gemeentehuis moet je niet zijn in augustus, net als overal elders in Frankrijk trouwens. De boel is dicht, of suddert op een laag pitje tot ‘la rentrée’ begin september. Dat was ik even vergeten toen ik vorige week een stempeltje nodig had. Ik legde mijn papiertje samen met mijn paspoort op de balie...
Lees meer about Haarlem

De smakelijke geheimtips van Raoul Duchemin

Als je hier vrienden, familieleden of collega’s uit het hoge Noordzee-noorden op visite krijgt, is altijd de vraag: waar kunnen we lekker eten? Een eeuwig misverstand: alsof je ook zomaar een restaurantvraagbaak bent als je hier woont. Bovendien is het altijd een heikele kwestie. Om te beginnen is het maar de vraag wat iemand qua...
Lees meer about De smakelijke geheimtips van Raoul Duchemin

Feest op het dorp

We reden voor een vergeten boodschapje en de krant naar het dorp. Een gewone zondagochtend tegen aperitieftijd. Doorgaans is het dan doodstil op de weg, maar dit keer kwamen we de ene na de andere oldtimer tegen. “Zeker weer zo’n toertocht”, opperde ik tegen de echtgenoot terwijl ik bewonderend een schitterende Traction Avant nakeek en...
Lees meer about Feest op het dorp
Scroll naar boven