Renée Vonk

Tag: leven

Sorry!

Wegens technische problemen moet ik vandaag op m'n handen zitten. Daar ben ik niet goed in. Maar Orange heeft beloofd dat ik morgenmiddag weer mee mag doen. On verra!
Lees meer about Sorry!

Speedinburgeren

Oké, ’t is wennen, aan een nieuwe woonomgeving. Maar je schrikt toch als er ineens een hevig bloedende, vermoedelijke buurman van dat huis heel veel verderop voor je tuindeur op en neer staat te springen. “Bienvenue, comment ça va?” is dan een beetje misplaatst. Snel handelen dan maar. Bloedende buurtbewoner naar het aanrecht geloodst zodat...
Lees meer about Speedinburgeren

Wachtwoorden

Nee, natuurlijk niet. Wachtwoorden mag je nooit, never ever, opschrijven. En nee, natuurlijk doe ik dat niet. Officieel dan. Ja hoor, ik ken er een paar uit het hoofd, de meest gebruikte. En verder heb ik geen idee; Max’s geheugentrainer is niet aan mij besteed, zullen we maar zeggen. Dus de overige kluwen aan al...
Lees meer about Wachtwoorden

De ‘monstres’ en de déchetterie

Nooit geweten dat een mens zoveel rotzooi om zich heen kon verzamelen. Nee, ik ben geen bewuste allesbewaarder, het is meer iets organisch, het groeit als het ware vanzelf aan. De ellende is dat het niet meer weggaat, niet vanzelf in elk geval. Dingen verdwijnen uit zicht, verschuilen zich achter andere dingen, hangen rond in...
Lees meer about De ‘monstres’ en de déchetterie

De Banque Tabac

Ja ja, ik ben verhuisd. En ’t was erg, heel erg, maar dat weet iederéén die weleens verhuisd is, dus daar gaan we niet verder over doorzeuren. Het lijkt me alleen wel leuk om er af en toe een anekdote in te gooien over wat wèl goed ging, of memorabel was. Bijvoorbeeld dat het horloge...
Lees meer about De Banque Tabac

Verkast

Zo. Dat doen we dus nooit meer. “Na doodgaan is verhuizen het ergste dat een mens kan overkomen” meent de echtgenoot, en hij heeft gelijk; ik ben geradbraakt. Hij ook, maar hij hoeft niet ook nog eens alle randverschijnselen die bij zo’n verhuizing horen te regelen. Zoals het doorgeven van adreswijzigingen. Dat klinkt simpel, en...
Lees meer about Verkast

Touche pas a mes amies!

Ik ben boos. Nee, ik lieg, ik ben razend. Klopt ook niet, ik ben godvergeten woest, ziedend en voorlopig even ontoerekeningsvatbaar als niet benaderbaar. Kijk even naar de foto. Dit is Jip, de allerliefste hond ter wereld en haar baasje is m’n allerbeste vriend. Mooi plaatje hè? Behalve dan dat Jip hier ligt dood te...
Lees meer about Touche pas a mes amies!

Bejaardengymnastiek

Van de week belandde ik door omstandigheden op een onbetamelijk vroeg tijdstip, in het holst van de ochtend, bij de grote supermarkt van het dorp verderop. Maar blijkbaar toch niet vroeg genoeg. Voor de gesloten glazen schuifpui dobberde een kluitje hoogbejaarden die, hangend op de winkelwagentjes, met argusogen de verrichtingen van de bewaker aan de...
Lees meer about Bejaardengymnastiek

Duikbootje

Het café is dicht, voor de zoveelste keer. Er komt alwéér een nieuwe gérant, omdat de huidige het niet trekt. Met veel enthousiasme begonnen, maar net iets te voortvarend. Je moet een oeroude dorpskroeg niet proberen op te stoten in de vaart der volkeren door de tv eruit te bonjouren, hippe, veel te grote vierkante...
Lees meer about Duikbootje

Pendelhond

’s Ochtends half zes is geen logische tijd om ‘gezellig’ te komen buurten. De neiging om me nog eens om te draaien en de klop op de deur te negeren won het dan ook bijna van het plichtsbesef dat me dwong de koude slaapkamervloer, de klamme kleren en de donkere gang naar de voordeur te...
Lees meer about Pendelhond
Scroll naar boven