Voor de liefhebbers van de Méditerrane keuken: het is weer vrijdag, dus tijd voor een kersvers recept. Niet echt ingewikkeld en ook met ingrediënten die in Nederland en België verkrijgbaar zijn, te maken.
Alle recepten zijn bedoeld voor 4 personen.
Het heeft lang geduurd voor ik over mijn haat jegens tuinbonen heen was. Mijn oma – in mijn jeugd woonachtig aan de plattelandsgrens van Barendrecht – had een moestuin, vandaar. Nee, ik zal het uitleggen. Mijn oma was een schat van een mens, maar een beetje fanatieke moestuinier. Altijd als mijn zusjes en ik er waren, moest er gemoestuind worden. Onkruid wieden, oogsten, bemesten. Dat laatste ging met in water geweekte paardenvijgen die mijn opa speciaal bij de boer haalde en die met een afgedankte soeplepel uit een verweerde emmer geschept moesten worden; ik vond het gruwelwerk, ik zal die lucht niet snel vergeten. Maar wat me het meeste is bijgebleven zijn de enorme bergen tuinbonen die geplukt en daarna ook nog eens gedopt moesten worden. Dubbel hè, niet zomaar uit de peul pellen, ook dat stugge velletje eraf. Kramp in al je vingers en nog dagen later onuitwisbaar bonenzwart op je handen en onder je nagels. Looizuur (tannine) weet ik nu, en ook dat je nergens last van hebt als je hh-handschoenen aantrekt. Maar ja, dat is nu … Toén moesten al die bonen ook nog op. Stug doorgekookt vanzelfsprekend. En later in het seizoen bremzout, uit de weckfles. Intussen heb ik tuinbonen leren waarderen. Omdat je er zoveel meer mee kan, en omdat ze wel degelijk lekker klaar te maken zijn. Probeer deze tuinbonensalade met krab maar eens. Smulgarantie meegeleverd.
Ingrediënten:
450 gram verse tuinbonen (gedopt gewicht)
200 gram krabvlees (blikje)
8 lente-uitjes, met loof
½ bosje platte peterselie
2 eetlepels vloeibare room
4 eetlepels olijfolie
scheutje melk
zout, peper
Bereiding:
Breng in een ruime pan een laag water (circa 3 cm) aan de kook met een snufje zout en een scheutje melk; de melk zorgt ervoor dat de tuinbonenvelletjes zacht worden. Doe de tuinbonen erbij en laat opnieuw aan de kook komen. Laat op laag vuur zo’n 5-10 minuten koken, wat langer als de bonen nog niet mals zijn.
Pel en snipper intussen de lente-uitjes, inclusief het loof (alleen het uiteinde weggooien) en snij de peterselie grof; dikke stelen weggooien.
Giet het blikje krab af.
Giet de gare bonen af in een vergiet en spoel ze snel na met koud water zodat ze krokant blijven. Laat ze uitlekken en doe ze over in een ruime kom.
Roer er de olijfolie, de room, en peper en zout naar smaak doorheen.
Voeg de uitjes, de krab en de peterselie toe er roer alles voorzichtig door elkaar.
Meteen serveren, met een mooi glas rosé erbij.
hhmmmm lijkt mij heel lekker vooral met jonge tuinboontjes
goed idee, bedankt
Graag gedaan!
Hi Renée,
Net terug van de Var en meteen moet ik aan het werk!!!!! Om fèves te pellen.
Het recept lijkt me heerlijk, maar zou je in de salade fèves uit een potje kunnen doen, vers gaat boven alles, maar met dit tropische weer lijkt het me aangenamer om snel klaar te zijn.
Overigens, de Var was een echte verrassing.
Goed weekend in de schaduw,
Jacqui.
Nou Jacqui, uit een potje kan ook hoor. Maar misschien is diepvries toch lekkerder? Lijkt wat meer op vers…
En leuk dat de Var zo goed bevallen is. Nu snap je waarom ik hier woon :-]
Wat leuk, een Frans tuinbonenrecept. Ik ga het zeker maken!
Succes dan maar Arie :-]
Oh wat klinkt dat heerlijk.
:-]
Lijkt mij heerlijk! Moet je ze ook dubbeldoppen??
Dat hangt van je voorkeur af Angélique. Sommige mensen vinden enkelgedopt lekkerder omdat dat een bittertje en wat extra bite geeft. Zelf heb ik ze liever dubbelgedopt.
Als kind woonde ik anderhalf jaar in een rk kinderdorp.
Vanuit de keuken kwam een telefoontje of ik wilde helpen met tuinbonen doppen. De nonnen in de keuken kookten voor 170 kinderen en de staf.
Een hele middag heb ik zitten doppen.
‘s Avonds begreep ik pas waarom. Natuurlijk heb ik mijn zelf gedopte tuinbonen met smaak gegeten! Thuis mocht mijn moeder dit niet maken. Mijn vader lustte deze bonen niet …..
Smakelijke groet,
Tja, als het voor mij nou ook bij één middagje gebleven was Rob…