Tag: emigreren
Deux minutes
Een van die dingen waarmee ik pas na enige jaren na mijn immigratie vertrouwd raakte, is de uitdrukking ‘deux minutes’. Ik hoor haar nog altijd veelvuldig in restaurants en vooral in overheidskantoren en bij La Poste. En gewoon thuis. Deux minutes. Je zou toch denken dat je op school wel zoveel Frans hebt geleerd dat...
Een pijp uit Parijs
Van de zomer, het zal augustus geweest zijn, stopte er een dikke Peugeot voor het café-terras. Kenteken 75 en we wisten: o jee, Parijs! Op zich niks bijzonders. De Parijzenaar is in mijn dorpje over het algemeen niet zo’n graag geziene verschijning, maar ‘in het seizoen’ laten we die invasie van volk uit ‘la capitale’...
Raar volk over de vloer
Als je hier permanent woont, valt je niet meer zo op wat de toeritische attractie van Zuid-Frankrijk is. Maar als ik een beetje m’n best doe, snap ik wel waarom hele massa’s vreemdgangers hier elk jaar een kijkje komen nemen. Uiteindelijk is dit deel van de wereld best speciaal. Daarom ben ik er destijds ook...
Bietjesrisotto
Voor de liefhebbers van de Méditerrane keuken: een kersvers recept. Niet echt ingewikkeld en ook met ingrediënten die in Nederland en België verkrijgbaar zijn, te maken. Alle recepten zijn bedoeld voor 4 personen. Yes! Er komt regen! Eindelijk. Staat genoteerd voor komende zondag, en volgens Météo France kunnen de kaplaarzen en de zuidwesters uit de...
Schuurmuurhoreca
“Het dakpanterras wordt goed bezocht!” glunderende ik binnenstappend tegen de echtgenoot. Ik had net een verse voorraad vogelzaadjes uitgestrooid over de dakpan die ik in een oude plantenbaksteun tegen de wand van het schuurtje aan had gefabriekt. Die nieuwe vogelvoederaanwinst hangt, sinds een week geleden het eerste roodborstje zich liet zien, naast de draadhouder voor...
De toerist en de marmot
Er wordt tegenwoordig van alles verboden, een sigaartje op het strand opsteken mag hier en daar ook al niet meer. Nou, als het zo moet, dan wil ik wel een stap verder gaan. Laten we het toerisme verbieden! Werd een tijdje geleden al min of meer voorgesteld door de Franse filosoof en natuurkundige Blaise Pascal...
Fransen en bijgeloof
Vanmorgen, terwijl ik braaf op kantoor zat te werken, hoorde ik ineens een oorverdovend gekletter uit de woonkamer komen. Gevolgd door een hartgrondig “Oh p*tain!” Verschrikt repte ik me de trap af. De ‘dame de ménage’ die me helpt in het huishouden, stond met de hand voor de mond te staren naar de verzameling Afrikaanse...
De zegetocht van haan Maurice
Oké, de kwestie speelt niet in onze contreiren. Althans nog niet. En dit gaat dus ook over een haan die zelfs de New York Times heeft gehaald. Hoezo? Eerst even voorstellen: de haan Maurice die in Saint-Pierre-d’Oléron (departement Charente-Maritime) woont. Maurice is niet zo van de uitslaperij en beschikt over een keel waar operazangers u...
Nostalgie, weer mis
Scharrelend tussen de schappen van de supermarché in de stad verderop, viel mijn oog ineens op een pakje knackebrod (of knekkebrod, knäckbröd, knackebrød, of welke spelling dan ook; vóór de puristen weer beginnen, kies maar). Ik zocht een rol beschuit, die was er niet, zo gaf het lege stukje tussen de toasts en de cracottes...
De lekkerste wekker
Aangezien uitslapen tot mijn favoriete bezigheden behoort, je moet toch wat en Provence, werd ik door ongebreidelde toorn bevangen toen er vanmorgen om half vier ineens van pokkenherrie sprake was. In een fractie van een seconde schudde ik het droomloze coma van me af, schoot recht overeind en riep: ‘what the hell’? Geen idee waarom...
