Voor de liefhebbers van de Méditerrane keuken: een kersvers recept. Niet echt ingewikkeld en ook met ingrediënten die in Nederland en België verkrijgbaar zijn, te maken.
Alle recepten zijn bedoeld voor 4 personen.

De man van de épicerie hier op het dorp – een wat oudere, statige heer met kort grijs haar en een keurig getrimd ringbaardje, die pas na drie weken canicule voor het eerst in een knielange korte broek verscheen – heeft iets met groenten en fruit. Je zou het niet verwachten in zo’n piepklein winkeltje, een mini-mini-relais van de Intermarché. Maar zijn assortiment is riant, de kwaliteit navenant. De prijs ook trouwens. Hij verkoopt uitsluitend wat er in het seizoen is, en uit de streek; aan ‘importrommel’ doet hij niet. Dat weet ik omdat ik hem gisteren vroeg of ie nog van die overheerlijke meloenen had, ik zag ze nergens liggen.
“Non madame, het seizoen is voorbij.”
“Voorbij?” zei ik onnadenkend, “ik zag ze nog wel in de supermarché in de stad.”
Hij reageerde als door een wesp gestoken: “Import madame! Goedkope Marokkaanse troep! Ik verkoop alleen streekproducten van de beste kwaliteit. En daarvoor is het seizoen nu voorbij.”
Ik schaamde me dood, ik had hem in zijn beroepseer aangetast. Om het een beetje goed te maken sloeg ik meteen maar een heel kistje van zijn overheerlijke perziken in. Dat stemde milder, dus ik durfde het toen wel te vragen: “Hoe komt u toch aan dat overheerlijke fruit? Wordt u niet bevoorraad door de Intermarché-keten?”
Hij keek van het kistje naar mij, en weer terug, en terwijl hij de prijs op de kassa aansloeg zei hij gedecideerd: “Ik heb mijn eigen adresjes.”
“Daar ben ik u dan heel dankbaar voor”, antwoordde ik terwijl ik de knip trok.
Hij glimlachte sereen.
Maar toen had ik dus wel ineens een heel kistje (over)rijpe perziken. We hebben er al een flinke bres in geslagen, maar de rest bewaren is geen optie, vandaar een taartje. Lekker bij de koffie of als dessert, en dan mag er best een glaasje bubbeltjes bij; de cave hier verkoopt een prima mousserende rosé. Mag vast wel van de épicerist, ook een streekproduct tenslotte.

Ingrediënten:
6-8 rijp perziken
180 gram bloem
150 gram kristalsuiker
100 gram cassonade (rietsuiker)
120 gram boter
2 grote eieren
12,5 cl koude melk
1 zakje levure chimique (bakpoeder)
1 zakje vanillesuiker
1 afgestreken theelepeltje zout
snufje nootmuskaat
Bereiding:
Smelt de boter, hou de helft apart en los de cassonade op in de rest. Giet het mengsel in een bakvorm, liefst een springvorm, en bestrooi met een beetje nootmuskaat.
Trek het velletje van de perziken, snij ze doormidden, haal de pit eruit en snij het vruchtvlees in partjes. Verdeel ze over het boter/cassonademengsel op de bodem van de bakvorm.
Verwarm intussen de oven voor op 210 graden.
Mix in een ruime kom de bloem, de kristalsuiker, de levure, de vanillesuiker en het zout door elkaar.
Doe de rest van de gesmolten boter en de eieren erbij en mix alles voorzichtig door elkaar.
Giet beetje bij beetje (al mixend) de melk erbij en mix nog zo’n 2 minuten door.
Verdeel het mengsel over de perziken in de bakvorm, zet die in het midden van de voorverwarmde oven en laat de taart in zo’n 35 minuten gaar en goudbruin worden. Steek een prikker in de taart om te zien of de binnenkant gaar is, de prikker moet er schoon uitkomen. Anders nog wat langer op een lagere ovenstand laten doorgaren.
Haal de bakvorm uit de oven, keer ‘m om op een schaal of groot bord en laat nog een paar minuten afkoelen voor je de bakvorm verwijdert en de taart in punten snijdt. Zowel warm als koud is ie lekker.