Renée Vonk

Tag: Frankrijk

Aan het gas

De zondagmiddagvisite borrelde nog even lekker weg terwijl ik in de keuken de laatste voorbereidingen trof voor de rijsttafel waarop ze als vliegen op de stroop waren afgekomen. Ik doe het niet vaak, maar eens in de zoveel tijd – als de druk te groot wordt - geef ik toe aan de wens (zeg maar...
Lees meer about Aan het gas

Feestje, bedankt

Het had gekund, ik had het kunnen halen, en het scheelde niks. Als die champêtre maar niet voor de auto was gesprongen toen ik met een bloedgang richting dorp racete om nog net voor sluitingstijd bij het postkantoortje te kunnen aanleggen. Dat heeft nogal beknopte openingstijden; ben je ’s ochtends voor half twaalf niet binnen,...
Lees meer about Feestje, bedankt

Yes! Signeren!

Op 26 september is het zover: een signeersessie bij Le Temps des Cerises in Fayence (Var) van 12 tot 14 uur. Iedereen is van harte welkom!
Lees meer about Yes! Signeren!

Crime passionnel

“Het was m’n buurmeisje.” Madame Mahmoud sloeg haar ogen neer terwijl ze het zei, ik kon haar plaatsvervangende schaamte bijna voelen. “Une Arabe”, voegde ze er ten overvloede aan toe. Toen kwamen de tranen en ik voelde me oneindig lullig dat ik ernaar gevraagd had. Maar het is ook niet niks, een moord op het...
Lees meer about Crime passionnel

Het verboden B-woord

“Als ik nog één keer het woord ‘boek’ hoor, pak ik de honden en m’n koffers.” De echtgenoot is het een beetje zat. Snap ik ook wel, als er een boek van me dreigt te verschijnen word ik een beetje zenuwachtig. Nou ja, zeg maar gerust steeds onuitstaanbaarder naarmate de fatale datum nadert. En vrijdag...
Lees meer about Het verboden B-woord

De weg kwijt

“Na 600 meter naar rechts”, gebiedt de boordnavigator ergens halverwege de kronkelige Route Départementale tussen mijn huis en de grote stad Draguignan. Ik kén deze weg en denk: ‘mooi niet’. Ping ping ping! Nú rechtsaf slaan”, klinkt het dwingend. ‘Je kan me wat’, foeter ik terug, en zoef met een jofel gangetje langs de steile...
Lees meer about De weg kwijt

Zo’n stapeltje blogjes

Lang geleden, toen internet nog niet bestond, had Youp van ’t Hek het in een van zijn conferences over de ontlezing van Nederland. Hij probeerde iemand uit te leggen wat een boek was: “je weet wel, zo’n stapel faxen.” Ik moest er meteen aan denken toen een boekenuitgever me mailde met het voorstel om van...
Lees meer about Zo’n stapeltje blogjes

Tenue correcte exigée

“We gaan naar Monaco”, zei de echtgenoot vanmorgen opgewekt. “Monaco?” Ik moest er niet aan denken. Nog even afgezien van de gegarandeerd verstopte fileroutes naar het vorstendommetje, zag ik mezelf nou niet meteen langs het prinselijk paleis of de peperdure merkboetiekjes van de apenrots paraderen. “Nee”, verduidelijkte de echtgenoot, “jij neemt me mee, naar je...
Lees meer about Tenue correcte exigée

Kasia

“Die ken ik!”, dacht ik toen ik de serveerster van het restaurant boven in het dorp ondanks de hitte op een drafje voorbij zag komen. “Nou en of ik die ken” wist ik zeker toen ik even later haar klaterende lach aan een van de tafeltjes hoorde opklinken; geen misverstand mogelijk, dat was Kasia. Ze...
Lees meer about Kasia

Klaagvolk

Gisteren een halve dag geen stroom. Dat wist ik natuurlijk wel, de EDF had een paar weken geleden keurig een briefje gestuurd en nog eens een email er overheen voor de zekerheid, er zou aan het net gewerkt worden. Maar dat was ik net zo natuurlijk allang weer vergeten. Ik zat te internetbankieren toen alles...
Lees meer about Klaagvolk
Scroll naar boven