Tag: Frankrijk
De wind die gek maakt
“Wat of ik wist van de mistral”, vroeg het verrassende mailtje dat ik kreeg van twee studentes van de Nederlandse Filmacademie. Ze waren bezig met een afstudeerdocumentaire. Het moest vooral gaan over wat die wind doet met mensen, ze hadden gehoord dat je er zelfs gek van kon worden. Nou, daar wilde ik best wat...
’t Spant erom!
Op de parking bij de supermarché stonden een stuk of vijf auto’s met zo’n geel veiligheidshesje achter de voorruit. Beetje raar, maar ik snapte wat de bedoeling was: een solidariteitsbetuiging aan al die automobilisten die zaterdag de wegen blokkeren. En geloof me, dan zijn er heel wat. Doen ze uit protest tegen de verhoging van...
Heterdaadje
‘Normalement’ ben ik een redelijk opgewekt type. Maar nu even niet. De week begon er al mee dat het zo hard regende dat ik onmogelijk de doorgaande weg boven aan ons pad zou kunnen bereiken. Dus het gruwelijke corvee (jawel, daar heb ik echt een pesthekel aan) van de wekelijkse boodschappen moest uitgesteld worden. Mooi...
Ik ben Pluvius niet!
Weleens een paar honden en een kat in totale verbijstering aan de potenrem zien trekken? Ik wel, vanmorgen. De rivier die onderlangs ons huis loopt, had wel een héél lange neus naar zijn bedding getrokken. De vaste route voor de ochtendwandeling met het viervoetig gespuis was totaal onder water verdwenen, dat lieflijke zomerstroompje raasde en...
Met naam en toenaam
Volgens de echtgenoot is het een Rotterdamse rotgewoonte, mijn onuitroeibare hebbelijkheid om alles en iedereen van een bijnaam te voorzien. En inderdaad, Rotterdammers hebben er een handje van om overal een – al dan niet leuk – bijnaamkaartje aan te hangen. Ik kan het niet goed uitleggen maar bijnamen hebben iets, in elk geval voor...
Parfum met een luchtje
Ik heb niks met parfum, nooit wat mee gehad ook. Wèl iets tegen. Maar dat ligt aan m’n ernstig overdreven olfactieve vermogen. Anders gezegd: ik ruik álles, tot op het hinderlijke af. In het bos snuif ik de paddenstoelen zonder ze gezien te hebben, m’n neus weet eerder dat de herder weer uit de bergen...
Seizoenswisseling
Tuurlijk ben ik meer dan nogal gehecht aan ‘mijn’ Provence. Maar er zijn soms van die dagen en nachten… Météo France waarschuwde keurig op tijd dat het foute boel ging worden. Leek me onzin. Ik zat gewoon bij 25 graden in de volle zon en stelde tevreden vast dat het bijna half oktober was en...
Een rare week
Het begon al op zondag. Even lunchen bij Le Bistro de Benjamin, het aanleuneethuisje voor de gewone mensch van sterrenrestaurant Le Jardin de Benjamin op Château de Berne in Lorgues. In die Jardin heeft chef Benjamin Collombat een ster bij elkaar gekookt. Voor de naastgelegen Bistro verdiende hij een Bib Gourmand: je kunt er voor...
Een tip van Raoul
Raoul Duchemin had weer eens wat. M’n culinaire vriend wist een adresje dat hij zelf beschouwde als een supertrouvaille, een restaurant in de Haut-Var Verdon: “Echt een fantastisch adres! En laat je niet misleiden door chagrijnige commentaren op Tripadvisor, klopt geen zak van.” “Waar?” vroeg ik zakelijk, Raoul wil nogal eens uitweiden als ie enthousiast...
Vroeg uit de veren
Ik ben van nature niet echt een ochtendmens. Laten we zeggen dat het ’s ochtends even duurt voor ik op gang ben. Afspraken maak ik dan ook het liefst na het middaguur, maar als je de druivenpluk op een wijndomein in woord en beeld moet brengen voor je bloedeigen tijdschrift Côte & Provence, is er...
