Tag: Frankrijk
De palmen gaan dood aan de Côte
Ik mag graag een mooi boek lezen in de schaduw van mijn palm. Als weer en werk het maar even toelaten kun je me daar vinden. Glaasje rosé erbij, sigaartje: het ideale scenario voor een mooie voorjaarsmiddag in Zuid-Frankrijk, het goede leven zoals het bedoeld was. Ik koester palmen, ik ben nooit echt op m´n...
Ethylotest
Mijn man vindt al jaren dat ik me ernstig vergis als ik betoog dat Frankrijk toch best een aardig land is. Hij woont hier alleen omdat ik hier woon. Maar af en toe heb ik ook zo mijn bedenkingen. Zoals nu, met die rare verplichting dat we per 1 juli allemaal zo´n éthylotest in de...
Doorgestoken wijnkaart
Elke dag -tot vervelens toe- wijden de tv-journaals reportages aan de Salon d´Agriculture, die enorme landbouwbeurs in Parijs, die tevens dienst doet als verkiezingsarena. Eerst Sarko op visite die de opening mocht verrichten, daarna Bayrou en we krijgen Hollande ook nog. Best hoor. Alle publiciteit in verkiezingstijd is mooi meegenomen, dat snap ik. Maar! Denkt...
Les dames du lac
Tijdens de bittere winterkou van de afgelopen weken waren ze even weg, maar vorige week stonden ze er weer: de hoertjes van het Lac de Saint-Cassien. Door de lokale bevolking eufemistisch ‘les dames du lac’ genoemd. Ze frequenteren al jaren -gewoon, overdag- de pistes en parkeerplaatsen langs het enorme stuwmeer aan de D37. En menige...
Bij de dood van een vriend
Mijn vriend Jan van Halm is dood. De beste art-director van Nederland, die niet wilde of kon begrijpen waarom ik ooit voor Zuid-Frankrijk koos. We kwamen elkaar lang geleden bij het weekblad Panorama tegen. Hij was een chef, ik een voorzichtige freelancer. Er was een rare klik, als dat zo heet. Hij uit Utrecht, ik...
Winterterreur
“Zielige roodborstjes? Arrogant tuig is het!” Sputterend van verontwaardiging kwam mijn man het huis binnengestampt. Dan ben ik uiteraard net even druk met iets; een sputterende echtgenoot moet uitsputteren voor ie aanspreekbaar is. “Hm?” veinsde ik even later geïnteresseerd vanachter een keukenkastdeurtje, “zei je wat”? “Die rotvogels van je!” Uiteraard zijn het míjn vogels als...
De houthandelaar is filosoof
Maar liefst zes keer had de houthandelaar een forse aanloop nodig eergisterenavond, om het steile pad tussen ons huis en de openbare weg op te komen. En ja, ik had heus wel gestrooid, want ik wist dat hij kwam en hij had al diverse ritjes gemaakt die middag. Maar hij was blijven plakken nadat hij...
Zo serieus als het weer
Waarom geloof ik weermannen meer dan weervrouwen? Waarom heb ik meer vertrouwen in het BFM-TV-weerbericht als de schutterige Christophe Person het presenteert, dan wanneer Sandra Larue frivool de weerwolkjes aanwijst? Geen idee. Wellicht heeft het te maken met de eerste weerman met wie ik te maken kreeg toen ik zo’n ruime kwarteeuw geleden naar Zuid-Frankrijk...
Meebetalen aan het duurste stukje snelweg van Frankrijk
Per 1 februari gaan de tarieven van de autosnelwegen, zoals vrijwel elk jaar, weer omhoog. Hier in het zuiden -waar de autoroutes onder het beheer van Escota vallen- met maar liefst 2,05%. Dat lijkt misschien niet extreem, maar als je voor je werk dagelijks van die snelwegen gebruik moet maken en je baas niks vergoedt,...
De niet zo Werelddeals van KLM
En zo ontving ik dus een mailtje van de KLM. Reclame voor goedkope tickets onder het motto: Werelddeal Weken. Ik dacht (onuitroeibaar Hollands trekje) koopje? Toch even kijken. In beginsel vlieg ik niet meer. Met name vanwege de mensonterende behandeling die je als ‘bij voorbaat verdachte’ op luchthavens ten deel valt, maar de Franse buurman...
