Renée Vonk

Tag: Frankrijk

Nooit meer circus!

Ik haat circus. En dan heb ik het niet over het Cirque du Soleil, da’s gewoon een knappe verzameling acrobatiek met mensen van elastiek. Ik doel op de invasie van kleine klotencircusjes die sinds het begin van het toeristenseizoen mijn wijde omgeving teistert. Het traject tussen mijn huis ergens in de bergen en de supermarkt...
Lees meer about Nooit meer circus!

Vlaggetjesdag bij het Negresco

Ha,weer een rel in Nice. Altijd wat in zo´n grote stad. Nu is er woede over de zwart-witte Bretonse vlag die fier aan de gevel van het beroemde hotel Negresco wappert. Een besluit van de 91-jarige Jeanne Augier, de eigenaresse van het legendarische ´palace´ uit 1912 aan de Promenade des Anglais, met het bijbehorende restaurant...
Lees meer about Vlaggetjesdag bij het Negresco

Het doek valt voor La Voile Rouge

Er is één ding dat ik nooit meer doe: in ´het seizoen´ naar Saint-Tropez gaan. ´s Winters is het er best aardig, maar wie het oude vaderland mede vanwege de files is ontvlucht, moet wel flink aan het dementeren zijn als hij besluit tussen mei en oktober naar dat legendarische lustoord te tuffen. Mij niet...
Lees meer about Het doek valt voor La Voile Rouge

Arabische les

Sinds een aantal weken heb ik Arabische les. Ik wil helemaal geen Arabische les, maar madame Mahmoud, de Tunesische dame die me helpt in de huishouding, vindt dat het moet, wegens onderling begrip enzo, dus er is geen ontkomen aan; ik word elke week overhoord. Ze bracht een boekje mee ‘la prononciation de l’arabe en...
Lees meer about Arabische les

Nice blijft vies

Ofschoon ik van geboorte Rotterdamse ben en dus tevens Feyenoord-supporter, heb ik in de loop der jaren een hartstochtelijke afkeer van grote steden ontwikkeld. Via het platteland van de kop van Noord-Holland kwam ik in mijn Provençaalse dorpje terecht waar het behalve gemoedelijk vooral ook stil is. Tegen het tomeloos rumoer in een stad ben...
Lees meer about Nice blijft vies

Naar de ondergang gehageld

Omdat ik geen boerin ben, klaag ik niet altijd over het weer. Maar nu kan ik het even niet laten. Na een winter met drie weken sneeuw, waardoor alle palmen in de buurt er bruingekuifd bijstaan, en extreem veel regen en onweer in april en mei, vind ik dat ik daar recht op heb. De...
Lees meer about Naar de ondergang gehageld

Het domme van bommen

Vlieland is vast heel mooi, maar of het kan concurreren met Corsica? Beroepshalve wantrouw ik de typische VVV-propaganda waarmee het ´Île de Beauté´ doorgaans wordt aangeprezen, maar ik moet toegeven dat het er goed toeven is; ik kom er met enige regelmaat, dankzij een tip van de toenmalige gérant van ons dorpscafé. Een intrigerende Corsicaan...
Lees meer about Het domme van bommen

Zonnedoping

Toen ik ongeveer een kwart eeuw geleden naar Zuid-Frankrijk emigreerde, ging mijn fiets mee. Geen tuttige Batavus dan wel Gazelle, maar een serieuze Peugeot racefiets waarmee ik desnoods Keetie Van Oosten-Haage (werelduurrecord in München, 1978) moeiteloos had kunnen bijhouden. Tenminste, dat dacht ik toen. De beruchte Westfriesche Omringdijk, in de buurt waarvan ik toen woonde,...
Lees meer about Zonnedoping

Het feestje van Alain Ducasse

Ik kreeg een gelikte elektronische brief. Van niemand minder dan Alain Ducasse, de wereldkampioen Michelin-sterren. Het is thans vijfentwintig jaar geleden dat de grote chef in zijn met drie van die ‘macarons’ opgeleukte restaurant Louis XV in Monaco begon, en zo’n jubileum moet gevierd worden. Kan ik me iets bij voorstellen. Dat ik überhaupt in...
Lees meer about Het feestje van Alain Ducasse

Drie luie honden en een kraak

Ik was even naar Rome. Even een dagje niks tikken, mee-verordonneerd door de echtgenoot die zo langzamerhand knettergek van me wordt. Want ik werk aan een boek, en dat boek moet op tijd af. Daarom staat alles in huis in het teken van ‘het boek’. Als iemand iets aan me vraagt snerp ik “je haalt...
Lees meer about Drie luie honden en een kraak
Scroll naar boven