Tag: Frankrijk
Doodgewone donderdag
Het was een mooie donderdagochtend. De herder met wie ik vaak en het hele jaar door via Facebook contact heb, had zijn komst met zijn kudde schapen en geiten aangekondigd. Vorig jaar was ie ook geweest. Nadat hij eerst gevraagd had of het mocht, met zijn troupeau mijn terrein op. Ja, natuurlijk. Graag zelfs! Ecologisch...
Medaille-inflatie
Ik hoef in april maar even in de buurt te zijn of ik parkeer mijn niet zo’n bolide (Citroën 2 CV) ter hoogte van de Foire de Brignoles, de beroemde jaarmarkt in de gelijknamige stad in de Var, dit keer voor 89e keer georganiseerd. Van oorsprong een soort landbouwbeurs, maar inmiddels uitgegroeid tot een massa-evenement....
Kijken, kijken, niet kopen
Zag op de televisie onlangs weer zo’n onaangename reclamespot van de doe-het-zelfketen Hornbach. Vorige spotjes waren vooral onbegrijpelijk, met minipaardjes in je woonkamer en zo, maar de nieuwste serie is vooral agressief. Kijk hier maar. Daar wil je niet heen, naar zo’n winkel, voor geen goud. Doe mij maar Le Roy Merlin, Mr. Bricolage, Point...
Mijn dorp verslaat Facebook
Vandaag weer eens even op Facebook gekeken. En nee, ik gooi mijn pagina niet dicht, wat meneer Arjen (Zondag met) Lubach er ook van vindt. Het is namelijk volkomen zinloos. Wie ooit aan Facebook begonnen is, komt er nooit meer vanaf. Al je gegevens blijven gewoon over het internet en in tal van databases rondzwerven....
Tas open!
“Laat uw tas eens zien!” snauwde de cassière van de supermarché die zo te oordelen vers van de opleiding kwam en het onderdeel klantveiligheid blijkbaar belangrijker had gevonden dan dat van klantvriendelijkheid. Ik was even van m’n stuk gebracht. Ik had net – zoals ik altijd doe - duidelijk zichtbaar mijn herbruikbare biodégradable boodschappentas omgekeerd...
Rosé uit een cola-blikje
Als je onderweg bent, moet je helaas weleens tanken. Ik weet niet wat het is met mijn auto, maar hij is dorstiger dan ik. Of dat lijkt maar zo. Gedwongen legde ik op de autoroute aan bij zo’n station de service waar je behalve benzine ook voor jezelf iets te drinken kunt krijgen. Ik zocht...
Opening night at the pizzeria
De pizzeria ging weer open na de winterstop. Da’s best vroeg, normaal moeten we tot ver voorbij Pasen wachten voor het enig overgebleven eethuisje van ons gehucht weer ontvangt. Meteen maar even gaan kijken. Het was druk, wel vier tafeltjes bezet. Het eeuwig jonge obertje hipte af en aan. Hoe hij het doet, geen idee,...
Uit de kleren
“We hebben hier een stukje verleden in de kleerkast hangen”, verzuchtte ik tegen de echtgenoot terwijl ik de garderobes aan een inspectie onderwierp. De echtgenoot keek mee: “Zeg maar gerust een héél stuk.” Tja. Ik had besloten tot iets van opbeurende voortvarendheid: zomerkleren uitzoeken. Niet dat daar reden voor was - het heeft gisteren nog...
Het spookdorp Gréolières (video)
Het mooie dorpje Gréolières (Alpes-Maritimes, bijna 600 inwoners) ligt op 840 meter hoogte op de zuidelijke helling van het Cheiron-gebergte met een skigebied op 1400-1800 meter hoogte; wintersporters weten hun weg er naartoe te vinden. Vanaf de top van de Cheiron heb je bovendien een panoramisch uitzicht tot aan Monaco en het Massif de l'Estérel....
C’est belle la vie
“Bent u na uw trouwen blijven werken?” “Drie jaar, maar dat ging op den duur niet. ’s Morgens moest ik het ontbijt klaar maken en een beetje opruimen. Om twaalf uur troffen we elkaar in een restaurant voor de lunch en ’s avonds moest ik dan boodschappen gaan doen, koken en wat aan het huis...
