Tag: Zuid-Frankrijk
Landverraad!
Bon. Ik ben dus uitgemaakt voor overloper, landverrader zelfs. Ik heb nooit zo goed begrepen wat ze onder landverraad verstaan, maar je schijnt er een flinke straf voor te kunnen krijgen. Ik begin erover omdat een herfstige landgenoot met camper tamelijk onverwacht mijn erf als perfecte campingplek dacht te kunnen misbruiken. Te overdonderd om ‘nee’...
Recept van de week: Troost-ontbijt
Voor de liefhebbers van de Méditerrane keuken: het is weer vrijdag, dus tijd voor een kersvers recept. Niet echt ingewikkeld en ook met ingrediënten die in Nederland en België verkrijgbaar zijn, te maken. Zoals al mijn recepten. Meer weten, meer recepten? Klik hier voor mijn kookboeken. Alle recepten zijn bedoeld voor 4 personen. Slecht geslapen...
Recept van de week: Pommes de terre épicées
Voor de liefhebbers van de Méditerrane keuken: het is weer vrijdag, dus tijd voor een kersvers recept. Niet echt ingewikkeld en ook met ingrediënten die in Nederland en België verkrijgbaar zijn, te maken. Zoals al mijn recepten. Meer weten, meer recepten? Klik hier voor mijn kookboeken. Alle recepten zijn bedoeld voor 4 personen. De afgelopen...
Oorlog in m’n achtertuin
Van militaire zaken heb ik geen verstand, en dat wil ik graag zo houden. Of dat lukt is een tweede, want sinds het Franse leger meedoet aan de coalitie tegen de barbaren van IS, is het oorlog in m’n achtertuin. Ook vannacht werd ik weer wakker door het lawaai van laag overscherende heli´s van het...
Een gegeven paard
Voor m’n werk kom ik nog weleens ergens. Zo meldde ik me onlangs in de stromende regen aan de poort van een gerenommeerd wijnchâteau voor een lezing van een bekwame vinooloog. De man ging ergens over, ik wilde hem graag zien, horen en spreken. En hem eventueel strikken voor een rubriekje in m’n tijdschrift Côte...
Een hoogbejaarde met ballen
Het gebeurt me niet vaak dat me door een bijna honderdjarige de buitenspelval wordt uitgelegd. Maar het overkwam me dit weekeinde. Heel gedecideerd vertelde Trees -de vieve weduwe van een beroemde Cobra-schilder- me haarfijn hoe die in elkaar stak. Dat wist ik wel, ik ben niet voor niks sportverslaggever geweest, maar het was een genoegen...
De man met het mansbakje
Uit eten op het dorp met goede vrienden, altijd meer dan okay. En als ze nog een beetje ‘vers’ in de buurt zijn, willen ze vanzelfsprekend ook dat dorp zien waar je altijd over loopt op te scheppen. Het is een mooi gehucht, officieel geklasseerd als ‘un des plus beaux villages de France’ (klik en...
Adelaarsleed
Vanmorgen vroeg was ie er weer, de majestueuze adelaar. Hoog in de lucht stond hij (of zij, geen idee) doodstil, de grote vleugels vrijwel onbeweeglijk profiterend van de thermiek, de haarscherpe blik strak gericht op het bos dat onze heuvel bedekt. Normaal gesproken zou ie op zoek zijn naar de minuscule prooi die wij niet...
Uniforme hokjesgeest
Ik ben tegen uniformen in het algemeen, en tegen uniformen voor kinderen in het bijzonder. Ooit was mijn oudste zus bij de padvinderij, iets van kabouter of zo (echt, ik heb geen idee meer wat het exact was). Ze moest een soort van handboek dat associaties opriep met een vage religie uit het hoofd leren...
De schim in het portiek
Gisterenavond na Studio Sport vond mijn echtgenoot dat we nog best even een hapje op het dorp konden gaan eten. Ajax had gewonnen, Feyenoord met de hakken over de sloot een nederlaag weten te voorkomen, bijgevolg weinig kans op supportersruzie in de huiselijke kring, dus ik zei “ja, graag” en greep gretig de telefoon. Voor...
